Neredeyse 15 yüzyıl önce, Göktürk Bilge Kağan Türklere böyle seslenmişti: “Ey Türk titre!”

“Titre ve kendine dön!”


Orhun Yazıtları’nda geçen bu ibareyi (ökün) “düşün” diye çeviren de var.


Düşün ve kendine dön...


Türkler bu öğüde uydu mu?


Uymadığı zamanlar olmuştur elbette. En önemlisi, Türkler Bilge Kağan’ın yazdırdığı bu kitabeyi okumayı unuttular. Yüz küsur yıl önce bir Danimarkalı geldi ve bu yazıları okudu. O günden bu yana, Türkler titremenin ne anlama geldiğini hatırladılar!


Ya Kürtler?


Resmî anlayışa göre bu “dağ Türkleri” zaten karlı dağlarda yaşadıkları için titremeyi biliyorlardı!


Resmi anlayış sürekli onları titretirken işler kolaydı. Koyu bir sistem aleyhdarlığı. Her kötü şeyi TC’ye bağlayarak işin içinden sıyrılmak...


21. yüzyıldayız. 20. yüzyılın devlet sistemi değişiyor, yeni bir biçim alıyor ve devlet tebayı etnik ayrıma tâbi tutmadan kucaklamaya yöneliyor.


Devlet şiddeti Kürt kimliğinin vazgeçilmez bir harcı olduğundan, “harç bitti yapı paydos” demek bazı şiddetperver Kürtçüleri rahatsız etti.


“Devlet durursa biz vururuz, Kürtlerin gözünde devlet etkisi uyandırırız...”


Bu tavrın bir piyasa oluşturduğu ortada. Bu şiddetten nemalanan sûreta siyasi bir yapı da var.


Bu yapının sözcüleri, bir zamanlar Ergenekoncu uzantılar gibi, “bizim sözümüzün arkasında silah var, askeri güç var” diyorlar.


Sırtlarını kandan beslenen bir silahlı güce dayayarak daha etkili olacaklarını sanıyorlar. Bu silahlı güç her zaman konjonktürel idi, şimdi de öyle. Onu besleyen dış şartlar ortadan kalkınca, bu silahlı güç de “Paydos” demek zorunda kalacak.


Ey Kürt düşün!


Sadece bu mu?


Büyük dünya patronu ABD Irak’taki askerlerini üç vakte kadar çekecek. Bunun ne anlama geldiğini, oradaki Kürtler daha iyi biliyor ve takdir ediyorlar. ABD gidince, Irak’ın etnik husumet birikimi barajı yıkılacak. En önce kimleri sel alacak? Kürtleri.


Bir zamanlar “Türkiye’ye bir Kürt itini bile vermem!” diyen muazzam Kürt liderler şimdi ne yapıyorlar?


İlk teessür beyanını onlar ifade ediyorlar!


Barzani’nin yeğeni geliyor önce Ankara’ya, ardından kendisi gelecek. Şartlar değişiyor, sarsılmaz kalelerin zırhları kırılıyor. Herkes konumunu ona göre tayin ediyor.


Kürtler, daha önce olduğu gibi, varlıkları için Türklere hem de şiddetle ihtiyaç duyacaklar. Zaten şu dâr-ı dünyada Kürtler sade Türklerin yaşadığı coğrafyalarda var olabiliyorlar.


Nerede ki Türkler yok, tabiî olarak Kürtler de yok!


Ey Kürt titre! Ey Kürt düşün!


Kürtlükle şiddetin arasını, terörle Kürtlüğün arasını açmakta geç kalma. Sesini yükselt, tavını koy.