Dış politikayı, ilgili devletlerin pozisyonlarına göre düzenleriz. Ancak iç politika hükûmetin tasarrufundadır, öncelikleri iktidar tayin eder. 2012’de Amerika (ABD), Almanya, Fransa, Rusya gibi önde giden devletlerde zirvede seçim var. Obama, Sarkozy, Merkel, Putin tekrar seçilmek için çalışıyor. Arap ülkelerinde liberal mücadele devam edecek, şiddete dönüşebilecektir. Türkiye dikkatle izliyor ve gerekince ağırlığını koyuyor.
İç politikada 2012, yeni anayasamızın ilân yılı olarak tarihimize geçmeli, 2013’e sarkmamalıdır. İktidar partisinin, 2 muhalefet partisi, CHP ve MHP ile mutabık kalacağı anayasa, millî iradeyi aksettirir. Kürtçü partinin misyonu ve aldığı talimat, işi baltalayıp Türkiye’yi dünyaya şikâyet etmek merkezindedir, başka fonksiyonu yoktur.
Ana dili Türkçe olmayan vatandaşlarımıza, AB kriterleri çerçevesinde haklar tanınacaktır. Zaten bu hakların çoğu verildi. Anayasaya da geçirilebilir.
Anayasa kaleme alınırken, başlıca Avrupa devletlerinin anayasalarını dikkatle okumalıyız. Anayasa çalışmalarına paralel, terörü sona erdirmeyi, dağda kentte silâhlı bombalı maskeli insanlarımıza son vermeyi başarmalıyız.
2012, ekonomi bakımından, 2011 kadar rahat olmayabilir. Avrupa devletlerinden daha az yatırım gelecektir. Bunu, Körfez monarşilerini teşvik ederek telafi edeceğiz.
Yeni anayasa ile Türkiye, ileri demokrasilerin seviyesine geldiğini gösterecek ve buna göre muamele görecektir. Hızlı yargı işi mutlaka sağlanmalıdır. Eğitimdeki açıklarımız kapatılmalıdır. Türkiye’nin, devletlerin mükemmellik listelerinde mutlaka üst sıralarda olması gerekir. 2012, reform yılı olarak tarihimize geçmelidir. Bu dönem Türkiye Büyük Millet Meclisi, tam demokrasi anayasasını yürürlüğe koymakla şeref kazanmalıdır. Güzel, zevkli, hukuk estetiği dili ile kaleme alınmış, talimatname, yasakname olmayan, kısa, açık anlamlı bir anayasa bekliyoruz. Devlet, elbette kutsaldır. Ancak devleti kuran ve sahibi olan vatandaşın hakları ve iradesi vurgulanacaktır. Milletimiz böyle bir anayasa istiyor...