Dünkü köşe yazımda ülkemizdeki krizlerin kökeninde siyonizmin bulunduğuna dair genel görüşler ortaya koymuş idim. Şimdi bu konu ile ilgili olarak bizzat şahit olduğum olaylardan bir kaç çarpıcı misal vermek istiyorum:

1. Yeni Türkiye Partisi olayı:

Sene 1964. Ben Yeni Türkiye Partisi Adıyaman İl Başkanı iken, bu partiden Adıyaman Cumhuriyet Senatosu üyesi seçtiğimiz Halil Ağar, bir yurd gezisi münasebetiyle Tel-Aviv’e gidiyor. Bir otelin lobisinde kahvaltı yaparken yanına ve Yahudi geliyor. Hangi partinin mensubu olduğunu soruyor. Yeni Türkiye Partisi üyesiyim cevabını alınca Yahudi ona:

-Girecek parti bulamadın da Yeni Türkiye’yi mi seçtin, niçin Adalet Partisi’ne girmedin? çünkü biz Yeni Türkiye Partisi’nin defterini kapattık diyor. Halil Ağar Bey, “Siz nasıl oluyor da Tel-Aviv’de oturduğunuz halde Türkiye’deki partinin defterini kapatabiliyorsunuz?” diye sorunca:

-Otur karşıma sana bu işi nasıl yaptığımızı anlatayım diyor ve ilave ediyor: Türkiye’de 40.000 köy var, biz bu köyün muhtarına veya etkili kişisine 500’er lira verirsek, Yeni Türkiye Partisi’nin oyunu en aza indirip Adalet Partisi’ni en öne geçirebilir miyiz? diyor. Halil Bey geçirebilirsiniz deyince:

-Biz Yahudi cemaati olarak Adalet Partisi’ne gereken paranın üç mislini vereceğiz, daha önce 96 parlamenter çıkarmış olan partiniz 1963 seçimlerinde ancak 20 milletvekili çıkarabilecek diyor.

Gerçekten 1965 genel seçimlerinde benim üyesi olduğum Yeni Türkiye Partisi ancak 19 kişi çıkarabiliyor. Yahudi’nin dediği oluyor.

2- Ekmel çetinel olayı:

Ekmel çetinel 1965 seçimlerinde Zonguldak Milletvekili seçilmişti. Genç, dürüst, dinamik, güzel konuşan bir arkadaştı. Yahudilerle ilgili bir personel yolsuzluğu işine el attı. Bu yolsuzluk neticesinde devlet hazinemiz külliyetli miktarda zarara uğratılmıştı. Hilton Oteli’nin lobisinde otururken, onun da yanına bir Yahudi geliyor. “Sen Ekmel çetinel misin? Bizimle uğraşmaktan vazgeçmezsen biz senin siyasi hayatını söndüreceğiz” diye onu tehdit ediyor.Ekmel Bey:

-Sen Adalet Partisi teşkilatına mensup bir kimse misin, böyle olsa bile nasıl olup da benim siyasi hayatımı söndüreceksin diye sorunca, “Ben üye falan değilim.Ama biz yine de sana yapacağımızı yaparız. Sen yarın Ankara’ya gidip Adalet Partisi grubunda bu yolsuzlukla ilgili dosya hakkında verdiğin önergeyi savunacaksın ama, biz o toplantıyı da erteledik, ilgili bakanın sana cevabı vermesi için delil hazırlıyoruz diye böyle istedik” diye onu ikaz ediyor.

Ekmel Bey o zaman siyonizm hakkında bilgi sahibi değildi. Bizimle bu konuyu abartıyorsunuz diye tartışıyordu. Ama sonunda Sayın Demirel işe el koydu. Bu konuyu takip eden Ekmel Beyi Adalet Partisi’nden ihraç etti. Onu seven arkadaşları bile Ekmel Beye sahip çıkamadı...