Türkiye’nin Avrupa Birliği macerasıdan bahsetmek istiyorum:

Ülkemizin Avrupa Birliği’ne girmek için başvuru tarihi 1969’dur.

Avrupa’nın diplomatlarına, ülkemizi temsil eden (Milli Görüş partisi temsilcileri ve mensupları hariç) hemen hemen bütün siyasi partileri ve kadroları (evet, yanlış duymadınız tam (62) senedir, ne olur bu birliğe bizi de alın, bizi de alın) diye yalvarıyorlar el etek öpüyorlar, eşik aşındırıyorlar.

Onlar ise, bizi aldatıyorlar, oyalıyorlar, aldık alacağız diye yılışk yılışık, büyük altından bize gülüyorlar ve fakat almak istemiyorlar.

Oysaki ecdadımız karşısında, bütün dünya eskiden devletimiz için, “Üzengi öpmeye hasretti garbın elçileri” diyorlardı.

Sanki bize üzengi öptürenler, şu riyâkâr tavırlarıyla bizden intikam alıyorlar ve bundan sinsi bir zevk duyuyorlar.

Zîrâ onların içgüdüleri hâlâ haçlı taassubuyla hareket ediyor. Zahiren biz ilericiyiz, biz moderniz. Biz insan haklarına ve demokratik haklara inanıyoruz diyorlar ise de, bu tavırları sahtedir, gerçek değildir.

Bizim yöneticilerimiz yine de AB ülkelerine Bir nevi kavmi necip nazarıyla bakmaya devam ediyorlar. Corc Bush’un Sarkozi’nin Merkel’in Bizim İslam âlemine karşı yaptığımız (Haçlı savaşıdır) şeklindeki açık itirafları bile ne yazık ki, hâlâ bizimkileri uyarmaya kâfi gelmedi.

Çünkü hâlâ iktidar temsilcileri AB’ye karşı gaflet uykusundan uyanmadılar.

NATO’yu Haçlı Ordusu gibi kullanmaya başladılar uyanan olmadı, Afganistan işgal edildi, uyanan olmadı, Irak işgal edildi milyonlarca Müslümanın kanı akıtıldı, ırzına namusuna tecavüz edildi, uyanan olmadı. Pakistan’a yardım ediyoruz diye Pakistan’ı işgal etmekten beter ettiler, işgal ve müdahale ettikleri ülkelerdeki Müslümanları ırk ve mezhep ayrılıklarını ileri sürerek fitne çıkarıyorlar, kardeşi kardeşe kırdırıyorlar, dünyanın neresinde silah patlasa, mutlaka Müslüman ölüyor.

Derken Avrupa Birliği bir uçtan çatırdamaya çökmeye başladı, ekonomileri siyasi huzurları, ittifak ve güvenleri bitti tükendi, ama bizimkiler hâlâ AB’ye girmekten bahsediyorlar. Avrupa Birliği ölüp tabuta girse bile neredeyse onların tabutuna bile girmek isteyecekler.

Onların telkiniyle idam cezası kaldırıldı, cinayet patlaması yaşadık.

Onların telkiniyle zina, eşcinsellik hoşgörüldü, fuhuş patlaması oldu. Domuz eti serbest bırakıldı, maazallah bizi aldık deseler, egemenliğimizi de teslim edip onların eyaleti durumuna düşeceğiz. Değişen ve gelişen şartlar karşısında AKP iktidarının AB’den vazgeçerek 62 senelik yanılgıya son vermesini bekliyoruz.