Haber sevindirici: Yaklaşık üç aydır Esed’in adamları tarafından esir tutulan gazeteci Cüneyt Ünal serbest bırakılmış. Meslekdaşımıza geçmiş olsun!


Tabiî bu gazetecinin serbest bırakılması için bir hayli çaba harcandı. Resmî-gayri resmî, hatta uluslararası teşebbüsler oldu. Türkiye’de meslek kuruluşları gösteriler yaptı… Sonuç sıfır!

Onlara göre gazetecimiz “terörist”ti!

Tıpkı Esed muhalifleri gibi!

Bu gazetecinin rehin olarak tutulduğunu tahmin etmek zor değil. Karşılığında ne istendi de Türkiye’nin yetkilileri vermedi, onu bilmiyoruz. Süre uzadı, muhtemelen dış baskılar arttı. Türkiye’de kamuoyu beklentisi de Esed karşıtı bir hava meydana getirdi.

Daha fazla uzatmak gereksiz. Bir yolunu bulup bu yükten kurtulmak lâzım. Akıllıca bir yol bulundu anlaşılan!

CHP heyeti Suriye’ye gitti mi, dâvet mi edildi? Sanki bana ikinci ihtimal kuvvetli imiş gibi geliyor.

Esed’in yerle bir olan prestijini yükseltmek için Türkiye’de kimler çalışıyor?

En başta CHP ve onun genel başkanı! Esed de onların elini güçlendirmeli. Onların savunduğu Esed, gazeteci tutuklayan biri olarak görünmemeli.

İyi haber geldi: Gazeteci, CHP heyetine teslim edildi. Üç aya yakın süren esaret sona erdi. Zavallı meslekdaşımız üç ay boyunca sadece ekmek ve patates yemiş! Eh onu, güzel yemekler bekliyor şimdi!

Bu arada, Esed’in elbette CHP’lilere ve CHP’nin liderine de mesajı var.

Esed CHP’lilere “kardeşleri” olarak hitab ediyor. Bu yanlış değil! Türkiye’de CHP İttihatçı geleneğin partisi. Suriye’de ise Baas aynı zemine oturuyor.

Eylemler ve söylemler arasında büyük benzerlikler var. Kendi açılarından ne yazık ki, CHP bir veliahdlık sistemi oluşturamadı. Baas bunu başardı! Atatürk’ün (bilinen) çocuğu yoktu. Olsa idi her halde CHP er geç onu başına geçirirdi. Onu yapamadıysa da siyasete benden daha uzak olan İkinci Adam İsmet İnönü’nün fizik profesörü oğlunu, Erdal İnönü’yü genel başkan yaptı! O da mizacına ters bu işte fazla tutunamadı. Sonrası yok tabii!

Suriye’nin CHP’si Baas sistemini devam ettirmek için cumhuri bir hanedanlık kurdu. Baba Esed’in yerine oğul Esed geçti! (Allah torunundan saklasın).

Tutuklu gazetecinin CHP heyetine teslim edilmesini AK Parti sözcülerinden Hüseyin Çelik “manidar” bulmuş!

“Manidar” demek “mânalı” demek!

Elbette bu meslektaşımızın salıverilmesi mânasız değil!


Tabii onun kasdettiği de bu değil!

Doğrusu bana da mânidar gelen bir taraf var bu işte. Beşşar’ın CHP genel başkanına “kardeşim” diyerek hitab etmesi!

Bunun siyaset kardeşliğini aşan bir tarafı varmış gibi geliyor bana.

Mezhebî desem? Beşşar’ın mezhebi, gerçek aleviler nezdinde de kabul edilebilir değil. Allah saklasın, Kılıçdaroğlu öyle bâtıl inançlara sahip değildir herhalde.

CHP genel başkanı seçildikten sonra Kemal Kılıçdaroğlu, hem Peygamber soyundan geldiğini, hem de Oğuz taifesinden olduğunu ilân etmişti. Yani hem seyyid, hem de özbeöz Türk!

Peki etnik olarak, ırken Beşşar’la Kemal kardeş olabilir mi?

Kamuoyu şöyle düşünür: “Kılıçdaroğlu Türkse, Beşşar da Arap olduğuna göre, bir kardeşlik sözkonusu olmaz.”

Fakat, durum bildiğiniz gibi değil!

Çünkü Kılıçdaroğlu geleneğinin yayınladığı resmî devlet ansiklopedisi İnönü (sonradan Türk) Ansiklopedisi’ne ve dahi TDK’nin Türkçe Sözlüğü’ne göre, Nusayriler Türk! Yani, Beşşar da Kemal gibi Türk!

Beşşar’ın “Kardeşim” hitabını hafife almayın beyler! Adam CHP’nin kitabını okumuş!