Mahallî seçimler yaklaşıyor.Siyasî partiler seçim havasına ısınmaya başlıyor. Ortalık aday adayından geçilmiyor…

Seçim nasıl kazanılır? Doğrusu bu soruya siyasilerin bile tam cevap verebileceklerini sanmıyorum. 
Mesela “kitap okumak” seçim kazanma sebebi olabilir mi? Veya adaylıkta öne geçenler kitap okuyanlar, kültürlüler midir?
İki soruya da olumlu cevap verilemez her halde. Fakat kitap okumanın, entelektüel görünmenin siyasi arenada pirim yaptığı anlaşılıyor. Böyle olmalı ki, yüzde elliyi garantilemiş AK Parti teşkilata yerel seçimlerde kitap okuma tavsiyesinde bulunmuş. 
İşe şu “yerel seçimler”den başlayalım: Anayasa’da yerel seçim diye bir şey yok. “Mahalli seçim” var. Dil devrimi 1930’da milletin başına bela edildi, fakat tutturulamadı. Daha sonra Milli Şef İnönü epey zorladı. Yine sonuç alınamadı. 1950’den sonra seçilmiş (sağ) iktidarlar döneminde CHP zihniyetinin bayraklarından biri arı dildi. Bugün siyasilerin kullandığı birçok kelimeyi Ecevit halka mal etmiştir. Ecevit demek “olanak, olasılık eşgüdüm” filan demekti!
Dil devrimi ne zaman zirve yaptı biliyor musunuz? Ak Parti devrinde! Daha düne kadar başbakan Ulus’a sesleniyordu! Başbakan’ın sözlüğünde “millet” değerli bir kelime. Onun “ulus”u kullandığını ben duymadım. Fakat, icraatlarının anlatıldığı programın adı “ulusa sesleniş”ti. Malum ulus, ulusçuluk, ulusalcılık zamanımızda farklı ve ergenekoncu bir ideolojik çevreyi ifade ediyor.
Evet, dil devrimi, Ecevit “türkçe”si muhafazakâr siyasetçilerimizi esir aldı. Herkes bu dilden konuşuyor. 
Dil değişmesinin bir fikir ve zihniyet değişmesine yol açabileceğini düşünebilir miyiz?
Partinin okunmasını tavsiye ettiği kitaplara bakarak bu soruya olumlu cevap verilebilir. 
Önce bahsi diğeri konuşalım: Türkiye’de siyasiler çok kitap okur mu? Hayır, soruyu değiştirelim: Türkiye’de siyasiler kitap okur mu?
Bu sorunun cevabı keşke olumlu olsa idi! Türkiye kitap okurluğunda nal toplayan bir ülke. Dünya sıralamasında yerlerde sürünüyor. 
Ben diyeyim ki, “ülkemizde kitap okurluğu oranı binde birdir”. Siz uzun bir aaa çekin. “N’ayır, n’olamaz!” deyin, her türlü itirazı yapın.
İtirazınızda haklı değilsiniz. Türkiye’de kitap okurluğu oranı binde bir bile değildir!
Siyasileri okur yazar yapmak, öğretmenleri okutmak kadar zordur!
Şimdi gelelim AK Parti’nin okunacak kitaplar listesine…
Belki de parti, seçmenlerin de bu kitapları okumasını ister diye şöyle bir göz atalım dedim. Habere göre, Şaban Kızıldağ nam Dr.’nin “Yöneticiliğin Temel Haritası” kitabı tavsiye edilmekle kalınmamış, teşkilata dağıtılmış. Merak ettim doğrusu kimdir bu türkçesi kıt, fakat şöhreti büyük Dr.? İletişim Fakültesi mezunu imiş, Eskişehir’den. Doktora yapmış, sonra da executive coach olmuş!
“Ne olmuş zavallı adama?” Veya  “iyi olmuş kerataya” demeyin!
“Yetkili öğretici” veya “idareci öğretici” diye çevirsek de çok fazla bir şey anlaşılmaz. Elbette anlaşılmaması da gerekir, o zaman havalı olur! 
Bu “ikzektiv koç”un iktidar partimizin mensuplarını mest eden konuşmalarından müstefid olalım dedim. İyi de ettim. Epeydir vakit geçirici bir şov programı seyretmemişim. Hoş oldu anlayacağınız!
Yalnız, bu “koç”un konuşmasından mest olanların asla ve kat’a kitap okuması mümkün değil. Kim ki “okur” derse yalan söyler!
Bu partiyi kuranlar, neler okuyarak, hangi fikirleri esas olarak yola çıkmışlardı? O listeleri şimdi ortaya dökmeyeceğim. Fakat, şimdi zaferi sağlayan düşünce ve kitaplar çöp sepetine atılmış anlaşılan. 
AK Parti klasik bir sola özenen sağ parti haline gelmiş. Bir sürü film tavsiye ediliyor, on bir adet de kitap. 
Birisi liderin kitabı. Yani Tayyip Bey’in konuşmalarından derlenmiş kitap olmalı. Diğeri Dışişleri Bakanımızın kitabı. Kaldı 9 kitap…
Bir tek Türkçe kitap yok!
Hepsi tercüme! İki tanesi Arapçadan (İmam Gazali ve İbn Arabi), diğerler batı dillerinden. 
AK Partililer devleti Eflatun’dan öğrenecekler. Peki devlet nasıl yönetilecek? Makyavelizmle!
“Yok canım daha neler” demeyin. Listede yer alan “Prens” kitabı Makyavel’in meşhur eseridir!
Sonunda Makyavelizm mi galip geldi acaba!
Yorum Gönder 0