Ey siyaset, sen nelere kâdirsin?...

Baksanıza şu koskoca CHP’nin düştüğü hallere!...

CHP denize düşen biri gibi. Önce Sarıgül’e sarıldı; şimdi de HDP ve BDP’ye sarılıyor... Yani PKK’ya... Ondan sonra da “Bu halk bize niye oy vermiyor?” diye yakınıyorlar. 

Bu yeni bir şey değil ki... CHP eskiden de böyleydi. 

1980 öncesinde Marksist Kürtçüler dahil, bütün sol fraksiyonlar CHP çatısı altındaydı.

CHP’nin kol-kanat germesiyle palazlanan DDKD (Doğu Devrimci Kültür Derneği) ve benzeri örgütlerin hâmisi, o yıllarda hep CHP olmuştu. Bu örgütten türeyen Rızgari, Alarızgari, Tekoşin gibi Kürtçü militarist örgütler, hep CHP kanatları altındaydı.

1977 seçimlerinde Ecevit’in Diyarbakır’da “Doğunun Başkentine Hoş Geldiniz” pankartıyla karşılanmasını unutmadık. O zamanlar “Doğunun Başkenti” deniyordu; şimdi “Kürdistan’ın Başkenti” deniyor. 

En son, 1991’de HADEP’li milletvekilleri, o zamanki SHP listesinden meclise girmişlerdi.

Leyla Zana da onlardan biridir mesela. (Şimdi, Zana’nın Emine Erdoğan ile sohbetini dillerine dolayanlar ne yazık ki gene CHP’liler.) 

CHP, 2014 Yerel Seçimleri için, bozuklukları bir araya getirip parasını bütünleten müflis insan psikolojisine büründü. İstanbul’da AK Parti ile arasındaki farkı kapatmak için olmadık çarelere baş vuran CHP’nin son marifeti BDP ve HDP ile iş birliği yapmak. 

Dört ilçede CHP, HDP’nin Truva atı olacak ve BDP-HDP’liler CHP listesinden belediye başkanı olacak. O da yetmiyormuş; Büyük Şehir’i kazanırlarsa, en etkili Başkan Yardımcısı HDP veya BDP’den olacakmış, iyi mi?...

Üç oradan, beş buradan alınmak istenen oyun gelmesi muhtemel oyları iteceğini hiç hesaplamıyorlar. 

Şırnak vadilerinde PKK’lılarla kucaklaşan vekillerin, İstanbul’da CHP için oy istediğini tahayyül edin... Bu, İstanbul ve Türkiye’ye nasıl yansır?... Oylar oluk oluk CHP’ye akar mı, kaçar mı?

İstanbul’u almak çok önemli. İktidar İstanbul’u kaybederse (Ki ben böyle bir şey olacağını sanmıyorum.) CHP, “Surlarda bir gedik açtık mukaddes mi mukaddes” diyerek yollara düşecek, erken seçim yaygarası koparacaktır. İşte bu tablonun oluşması için de, aklı şaşmış ve gözü dönmüş bir şekilde, önüne çıkanla ittifak arayışına girmiştir. İlkeymiş, milkeymiş, PKK’yı İstanbul’da belediyeye taşıyacakmış, hiç de önemli değil.

İstanbul demek, Ankara’daki merkezî iktidar demek olunca, kabaran siyasî iştahlar, CHP’nin dengesini bozmuş durumda. 

Hadi, yılların CHP’si akl-ı selimle ve ilkeleriyle hareket etmedi ve HDP-BDP ile ittifak yaptı diyelim... İşte o zaman CHP çatır çatır parçalanır; parça-pinçik olur.

Siyaset elbette oy alma sanatıdır ama iyi hesaplanmadığı zaman, getirmekten çok götürür. Üstelik diyet ödenme aşamasında, küstürülen kitlelerin yekûnu çok olur.

CHP gibi tarihî değeri olan bir parti, kan bulaşmış siyasî anlayışlarla ittifak arayacağına, bu halkın değerleriyle kavga etmekten vazgeçtiğini deklare etmesi, daha çok oy kazandırır.

Ne kadar inkar edilirse edilsin, ateş olmayan yerden duman çıkmazmış. CHP aklını başına devşirmeli, bu defa bölücülere karşı hassas olmalıdır.