Tarih,17 Haziran 1972. Yer, Washington. 5 hırsız ,Watergate iş merkezindeki bir büroya girerken yakalanırlar. Büronun, muhalefetdeki Demokrat Parti'ye ait olduğu ortaya çıkar. Soruşturma sonunda, hırsızlar başkan Nixon'un partisi olan Cumhuriyetçi Parti'yle ilgilerini ve büroya dinleme cihazları yerleştirmek için girdiklerini itiraf ederler. Başkan'ın emriyle işin üzerine giden Adalet Bakanı, Archibald Cox adında bir savcıyı görevlendirir. Savcı, Başkan Nixon'un Beyaz Saray'daki bütün konuşmalarının teybe alındığını öğrenince, bant kayıtlarını ister. Başkan, bunu reddederek Cox'un görevden alınmasını emreder. Adalet Bakanı, bu emre karşı çıkınca kendi koltuğundan olur.

Olaylar sarpa sarar. Soruşturma esnasında Cox ölünce, yerine Philip Heymann geçer. ABD Yüce Mahkemesi, Nixon'un bant kayıtlarını teslim etmesi için devreye girer. Başkan bantları verir ama halkın desteğini kaybeder. Bu arada görevden alınması için soruşturmalar başlar. Neticede istifa eder. Bu hadise, tarihe, "Watergate Skandalı" olarak geçer.

Nixon,un yıllar sonra kamuoyuna sunulan ses kayıtlarında ilginç bilgiler var. 12 Temmuz 1973 tarihine ait ses kaydında, özel kalem müdürü Al Haig’e hukuk kurumlarındaki atamalar için, ‘en katı, sağcı adayları bulmasını’ söyler.

Nixon üzerine basarak, “Yahudi yok. Anlaşıldı mı? Yeterince Yahudi var...” ifadesini kullanır.

Tarih, 17 Mart 2011. Yer İstanbul. Bahçeşehir Üniversitesi'nin davetlisi olarak Türkiye'ye gelen Watergate savcısı Philip Heymann, Turan Çolakkadı'yı ziyaret eder; Zekeriya Öz ile yemek yer.

Ve tarih, 17 Aralık 2013. Olanları biliyorsunuz.

Gel de şimdi bu savcılar niye bir araya geldi, sohbetlerinin konusu neydi diye merak etme. Hele de 17 Aralık yolsuzluk operasyonu hazırlığının bir buçuk iki sene önce başladığını öğrenince.

Acaba Savcı Öz, Heymann'dan ince taktikler almış mıdır? Belki de sadece, dostane bir yemek yemişlerdir. Sadece ona imreniyordur.

Onu bunu bilmem de skandal ortaya çıkarayım derken skandal savcı olmak herkesin harcı değil.