Yıl: 2007,

Gün: 24 Nisan Salı,

Yer: TBMM AK Parti Grup Toplantı Salonu.

Konuşmacı: Başbakan Recep Tayyip Erdoğan,

Tüm Türkiye’nin hatta Dünya’nın önemli bir kesiminin kulağı Başbakan Erdoğan’ın ağzından dökülecek kelimelere kilitlenmiş durumda.

Başbakan konuştukça heyecan tavan yapıyor.

Acaba kimin ismi ağzından dökülecek?

Kendinin mi? Gül’ün mü? Arınç’ın mı? Ya da başka birinin mi?

Nefesler daha fazla tutulamıyor, nabızlar yükseliyor, acaba kim?

Ortamı bu derece hassas kılan ana muhalefetin ve TSK’nın tutumu.

Çünkü, Cumhurbaşkanlığı seçimi yaklaştıkça siyasi tansiyon giderek yükseliyordu.

Ana muhalefet Partisi CHP, “Cumhurbaşkanı Milli Görüş çizgisinden olmamalı” diye ısrar ediyor.

Dönemin Genelkurmay Başkanı Yaşar Büyükanıt da boş durmuyor, “Başkomutan sıfatını taşıyacak cumhurbaşkanı, sözde değil özde Atatürkçü olmalı” kriterini koyuyordu.

Cumhurbaşkanı Sezer ise “rejim tehlikesi”nden dem vuruyordu.

Anlayacağınız, bu sayılan kesimler, ne Gül’ü ne Erdoğan’ı ve ne de Arınç’ı istiyordu.

Onların gönlünde yatan aslan “Abdüllatif Şener” gibi bir yiğitti.

Ve Başbakan Erdoğan, “Cumhurbaşkanı Adayımız, bugüne kadar bu yolda olduğumuz, bu hareketi beraber kurduğumuz Abdullah Gül kardeşimdir” diyerek tarihe unutulmayacak bir not düşüyordu.

Ondan sonra sahnelenen “utanç tiyatrosu” malumunuz...

Sayın Gül, Cumhurbaşkanı köşküne dolambaçlı yollardan geç de olsa çıktı.

Ve işte yeni bir tarihi an daha kapıya dayandı.

Fakat bu defa işin rengi berrak. Çünkü muhatap doğrudan halk. Ne kiralık reyler, ne de satılık bireyler var. Seçim halkın seçimi olacak. Bunda şüphe yok.

Şüphe, daha doğrusu merak edilen Cumhurbaşkanı adayları. Daha da önemlisi AK Parti’nin adayının kim olacağı.

Takvimler bu kez 2014 Haziranı’nı gösterecek.

Yapılmakta olan istişareler sonucu AK Parti, 12. Cumhurbaşkanı adayını açıklayacak.

Çok muhtemeldir ki, bu kez adayın ismi “Adayımız, bugüne kadar bu yolda olduğumuz, bu hareketi beraber kurduğumuz ve hareketimizin lideri Başbakan Recep Tayyip Erdoğan kardeşimizdir” şeklinde olacak.

Başbakan kendi ismini anons eder mi bilmem. Ama ilginç bir anı olacağına kuşku yok. Benim tahminim Sayın Arınç veya Grup Başkan vekillerinden birisinin Başbakan’ın ismini anons edeceği yönünde. Ve sonuçta çok büyük bir ihtimalle Başbakan Çankaya Köşkü’ne çıkacak.

Eğer bu kabul doğrulanırsa, o zaman geriye önemli bir soru kalacak: Başbakan kim olacak?

Pek tabiidir ki bu, kolayca cevap bulacak bir soru değildir. Yapılmakta olan istişarelerde bu soruya da cevap aranacak.

AK Parti kurmayları oturup konuyu enine boyuna tartışacaklar.

Sayın Cumhurbaşkanı’nın da görüşleri bu sorunun cevaplanmasında önem arz edecek.

Cumhurbaşkanımızın “siyasi bir planım yok” demesi, tansiyonu düşürmeye yöneliktir diye düşünüyorum.

Çünkü, Sayın Cumhurbaşkanımız, Sayın Hüseyin Çelik’in de dediği gibi “oturup torun sevecek” değildir.

Her şeyden önce, Türkiye’nin Sayın Cumhurbaşkanına her zamankinden daha çok ihtiyacı vardır.

AK Parti, önüne “2023 vizyonu” gibi önemli bir hedef koymuştur.

Bu hedefe ulaşılmasında Sayın GÜL’ün yeri ve katkısı önemlidir.

Sayın Cumhurbaşkanı bu tarihi sorumluluktan ve fedakârlıktan kaçmayacaktır.

Bütün bu değerlendirmelerden sonra, Sayın Başbakan’dan yedi yıl önceki gibi bir kere daha tekerrür ettirerek, tarihe bir not daha düşmesini ve 2015 sonrası için “Başbakan adayımız, bugüne kadar bu yolda olduğumuz, bu hareketi beraber kurduğumuz Abdullah Gül kardeşimdir” demesini beklediğimi itiraf etmeliyim. Bu kararın bir kongre gerektirdiğini biliyorum. Benim beklentim niyetin ortaya konmasıdır. Ne de olsa “ameller niyetlere göredir (H.Ş)”. Yoksa prosedür her durumda kolayca tamamlanabilir.

Bekleyip göreceğiz, günler ne getirecek.

Ancak, ortak arzumuzun, “Sivil, demokrat ve dindar” bir Cumhurbaşkanı olduğunu da vurgulayalım.

Hadi hayırlısı...