"En çok Müslümanlardan gelecek zarardan korkarım" demişti değerli bir büyüğüm.

Haklıydı.

Riyakarlar, dünyaperest sözde muhafazakarlar, ham yobaz kaba softalar kadar yüce dinimiz İslam'a zarar veren var mıdır acaba?

İnsanları dinden, başörtüsünden soğutmak için ellerinden geleni yapıyorlar. İslam'dan o kadar bihaberler ki tecavüzü, hırsızlığı, boğazlamayı bile din adına savunabilirler.

Sekreteriyle gayri meşru ilişki yaşayan, eşini aldatan, çocuklarına gerekli terbiyeyi vermeyen, personelinin üç kuruşunda gözü olan, yalanı alışkanlık haline getiren, haram lokma yiyen zat-ı muhteremler, her önüne geleni ateist, Marksist, komünist, dinsiz olarak yaftalıyor.

Öyle itici öyle nursuzlar ki, İslam düşmanı bireyler üretme merkezi halini alırlar. Doğru dürüst namaz kıldıkları, ibadet ettikleri yok (hoş görünür mekanlarda alınları secdeden kalkmasa ne yazar?) ama farklı düşünenleri Allah'a inanmamakla itham ederler.

Tekfircilik fitnesine kapıldıkları için samimi müminleri dinden çıkmakla suçlarlar.

'Ruhu çıplakları' hesaba katmadan başı açıkları "iffetsiz" diyerek damgalarlar.

Bu gafiller, şuursuzlar, cahiller, yaptıkları tahribatın farkındalar mı?

Peygamber Efendimiz, "Kolaylaştırın, zorlaştırmayın. Müjdeleyin, nefret ettirmeyin. Birbirinizle iyi geçinin, ihtilafa düşmeyin" diye buyurmuyor mu bizlere?

İslam'ı şahsi çıkarlarına alet edenlere tepki göstermezsek, verilen zarardan bizler de mesul oluruz.

Süslümanlar, sahte mücahitler, İslam'ın yakasından düşsün!

Çünkü onların yanlışlarının faturası, sevgi ve barış dini olan İslam'a kesiliyor.

Bir insanın Müslümanlığına vesile olmanın sevabı malum. Ya peki dinden çıkmasına sebep olmanın günahı?

Şahsen dinimize verilen zararın onarılmasının tasavvuf ilmini geliştirmekle olabileceğini düşünüyorum.

Birer samimi mümin olmamız niyazıyla...