Diyarbakır'daki nevruz kutlamalarında, Abdullah Öcalan'ın mektubunu Kürtçeye çeviren HDP Grup Başkanvekili Pervin Buldan'ın Kürtçesi alay konusu olmuş.

Kürt kökenli vatandaşlar, Buldan'ın Kürtçesinin anlaşılamamasından yakınmış.

PKK'ya yakınlığıyla bilinen yayın organlarından biri olan Amed News Agency, Buldan'a yönelik eleştirisini “Kürtler için tarihin en büyük açıklamalarından biri, tarihin en kötü Kürtçesiyle okunduğu için simultane çeviri yapamıyoruz, özür dileriz" şeklinde okuyucularıyla paylaşmış.

Nedense Buldan'ın kötü Kürtçesi beni hiç şaşırtmadı.

Kürtçülerin Kürt kültürüne ve diline yabancı olduklarını daha önce belirtmiştik.

Kürtçü yöneticilerin, Kürtlerin dini ve kültürel değerleri diye bir dertleri yok.

Tam tersine düşmanlıkları söz konusu...

İçinden çıktıkları toplumu beğenmezler.

Onlar zaten asimile olmuştur.

Kürt gelenek ve göreneklerinin yaşandığı, dilinin muhafaza edildiği Kürt medreselerinde rahle-i tedrisattan geçmemişlerdir.

Kürtçülerimiz, Marksizmi şiar edinmiş Türk solcu abi ve ablalarınca beyin yıkama eğitimine tabi tutulmuşlardır.

Kürtçeyi yarım yamalak bilmeleri, 'Tarzanca' konuşmaları gayet normal.

Kürtçülerin hakim olduğu bir yerde Kürtlükten eser kalmaz.

Selahaddin Eyyubi'nin bayraktarlığını yaptığı mirası reddederler.

Pervin Buldan'ın müjdesini verdiği "Namusumuz özgürlüğümüzdür" kampanyasını başlatırlar, meydanlarda "Kimsenin namusu değiliz" diye haykırırlar.

Oysa Müslüman Kürtlerin namus hassasiyeti herkesçe malum...

Ertuğrul Kürkçü gibilerin peşine takılan Kürtçüler, Kürt gelenek ve göreneklerine bağlılıkları nedeniyle Barzani ailesini kıskanırlar.

Bu yüzden zaman zaman Barzani'yi itibarsızlaştırma hamlesine girişirler.

Kürtçülerde taban ile tavan uyuşmazlığı vardır.

Bu doku uyuşmazlığını ne kadar gizlemeye çalışsalar da bazen mızrak çuvala sığmıyor.

Naçizane önerim: Kürtçülere Kürtçe öğretilmesi kampanyası başlatılsın...