Pa­paz okul­la­rın­dan bi­zim okul­la­ra ge­çen bir âdet var. Me­zû­ni­yet tö­re­nin­de, kep ve cüb­be giy­mek. Azın­lık okul­la­rın­dan, ko­lej­ler­den dev­let okul­la­rı­na da si­râ­yet et­ti. Ar­tık, ana sı­nıf­la­rı­na ka­dar in­di. Ço­cuk­la­rı­nı ko­le­je gön­de­re­me­di­ği için ora­la­rın ha­va­sı­nı dev­let okul­la­rı­na ta­şı­ma­ya me­rak­lı ve­lî­ler­den tu­tun da oku­la ge­lir ge­tir­me­si­ne ka­dar  çe­şit­li se­bep­ler­le il­gi gö­rü­yor.

Bir­kaç gün ön­ce, Pen­dik İl­çe Mil­li Eği­tim Mü­dü­rü, el­le­rin­den öpü­le­cek bir ka­rar ver­di. İl­çe­de kep-cüb­be ga­râ­be­ti­ne son ver­di. İl­gi­li ya­zı­da eko­no­mik se­bep de yer alı­yor.

Şah­sen, kep- cüb­be me­se­le­si­ne kar­şı ol­mam için eko­no­mik se­bep ara­mam  ge­rek­mi­yor. Di­rek, pa­paz kı­yâ­fe­ti ol­du­ğu için kar­şı­yım. An­cak, bu­gün özel­lik­le, eko­no­mik se­bep üze­rin­de dur­mak is­ti­yo­rum. Ko­lej­ler, özel okul­lar be­ni il­gi­len­dir­mi­yor. On­lar is­te­di­ği­ni yap­sın. Der­dim dev­let okul­la­rı.

Öm­rü­mün ya­rı­sı, dev­let okul­la­rın­da “ö­ze­l” ol­mak is­te­yen ve­lî­le­re iti­râz et­mek­le geç­ti de­sem abart­mış ol­mam. Bu tür ve­lî­le­rin mad­dî du­ru­mu, ço­cu­ğu­nu özel oku­la gön­de­re­cek ka­dar iyi de­ğil­dir. Gön­der­se de ora­la­rın lük­sü­ne eri­şe­mez. Ge­lir, dev­let okul­la­rın­da ken­di ya­ğın­da kav­ru­lan ve­lî­le­rin ba­şı­na be­lâ olur. 

Bis­mil­lah, ilk sı­nıf­tan is­tek­le­ri baş­lar. Sı­nıf baş­tan aya­ğa do­na­tı­la­cak. Do­nat! Öğ­ret­me­ne ya­la­ka­lık ol­sun di­ye fi­lan­ca he­di­ye alı­na­cak. Al! Oku­ma bay­ra­mı fi­lan­ca yer­de ya­pı­la­cak. Yap! 

Ha­di bun­lar ney­se de İn­gi­liz­ce ne ola­cak? Kom­şu­nun ço­cu­ğu, özel okul­da İn­gi­liz­ce eği­tim gö­rü­yor.

Müf­re­dât­da ol­ma­dı­ğı hâl­de İn­gi­liz­ce der­si için dı­şa­rı­dan öğ­ret­men tu­tu­lur. İti­râz mı et­ti­niz? Si­zi hem pa­ra­la­rıy­la hem ile­ri­ci­lik­le­riy­le döv­me­ye kal­kar­lar. ”Ay siz ya­ban­cı di­le kar­şı mı­sı­nız?” so­ru­su­na, “E­vet, kar­şı­yım. Bu yaş­ta­ki ço­cuk, ön­ce ana­di­li­ni öğ­ren­me­li­dir.” ce­vâ­bı­nı ver­se­niz de kâr et­mez. O ho­ca, tu­tu­lur. O ders, ya­sak ol­du­ğu hâl­de ve­ri­lir. İdâ­re, sey­re­der.  

Dev­let okul­la­rı­nın ko­lej­le­ri tak­lit et­me­si böy­le baş­lı­yor. Yaz­dı­ğı­ma bak­ma­yın, di­ren­mek çok zor. Siz di­ren­se­niz de ço­cu­ğu­nuz et­ki­le­ni­yor ve o in­cin­me­sin di­ye ço­ğun­lu­ğa uy­mak zo­run­da kal­dı­ğı­nız za­man­lar olu­yor. Sı­nıf ye­ni­le­me böy­le me­se­lâ.

Ni­hâ­yet, me­zû­ni­yet za­ma­nı ge­li­yor. Sis­tem si­zi son bir kez, her mâ­nâ­da soy­mak için kol­la­rı sı­vı­yor. Kep fır­lat­ma tö­re­ni, me­zû­ni­yet ba­lo­su, yıl­lık­lar vs. vs… Yıl­lık fo­toğ­ra­fı seç­mek için an­laş­ma­lı fo­toğ­raf­çı­ya git­ti­ği­niz­de, yıl­lık pa­ra­sı­nın bil­mem kaç ka­tı­na ik­nâ edil­miş ola­rak çık­ma ris­ki­niz var. Aman dik­kat! Faz­la­dan çe­kil­miş fo­toğ­raf­lar için ik­nâ ol­ma­mış­sa­nız fo­toğ­raf­çı­nın “Ne ka­dar cim­ri­ci­niz!” ba­kış­lary­la ezi­le­bi­lir­si­niz. 

Ya ba­lo­lar? Ay­rı bir ya­zı ko­nu­su ama, do­kun­ma­dan ge­çe­me­ye­ce­ğim. Kız öğ­ren­ci­ler, ba­har­dan iti­bâ­ren, pren­si­ne ka­vu­şa­cak pa­muk pren­ses mo­du­na ge­çe­rek ba­lo ge­ce­si gi­ye­ce­ği el­bi­se­si­nin ve de­kol­te­si­nin der­di­ne dü­şer. “Ö­ze­l” ve­lî­ler için so­run yok. Kül­ke­di­si­ni ba­lo­ya gön­der­me­yen üvey an­ne ol­mak is­te­me­yen ve­lî­ler ise çâ­re­siz(!), de­kol­te­ye de pa­ra­ya da         “e­ve­t”­der. Ba­lo za­ma­nı, o za­rif er­gen kız­la­rın her bi­ri, her ta­ra­fın­dan hor­mon fış­kı­ran di­şi ka­dın olu­ve­rir. Bu işin tek ka­za­na­nı ise ma­ğa­za­lar ve otel­ler.

Ak­lı ba­şın­da okul­la­rın ak­lı ba­şın­da öğ­ret­men­le­ri ve idâ­re­ci­le­ri, mü­te­vâ­zi bir ye­mek­le işi bi­ti­ri­yor. Hat­tâ, bâ­zı ço­cuk­la­rın ye­mek pa­ra­sı­nı ce­bin­den kar­şı­la­yan öğ­ret­men­le­re ve ve­li­le­re şa­hi­dim. Mak­sat, ço­cuk­la­rın gü­zel bir ve­dâ­sı ol­sun.

Yi­ne ak­lı ba­şın­da okul idâ­re­le­ri, me­zû­ni­yet tö­re­ni için de­po­da­ki kep ve cüb­be­le­ri kul­la­nı­yor. Bu uy­gu­la­ma­yı ses­siz­ce ip­tâl eden­ler de var.

Pen­dik İl­çe Mil­li Eği­tim Mü­dü­rü­nü bu ka­râ­rın­dan do­la­yı teb­rik edi­yo­rum. Geç bi­le ka­lın­dı. Da­rı­sı, ba­lo­la­rın ba­şı­na. Da­rı­sı, Mil­lî Eği­tim Ba­kan­lı­ğı­’nın ba­şı­na. Dev­let okul­la­rın­da­ki bu tip ma­hal­le bas­kı­la­rı­na son ve­ril­me­li ar­tık.