Ha­yır­lı uğur­lu ol­sun. Pa­ra­lel ya­pı­dan kur­tul­duk.  Mec­lis lo­kan­ta­sın­dan, sa­man­yo­lu ke­ba­bı atıl­mış. Bir Ak Par­ti­li ve­kil, uya­rı­da bu­lun­muş. İl­gi­li bi­rim bir ka­sıt ol­ma­dı­ğı­nı söy­le­se de ve­ki­lin ıs­râ­rı üze­ri­ne, ye­mek lis­te­sin­den, o ye­mek çı­kar­tıl­mış. Gö­züm­le gör­me­dim; ha­ber böy­le. Di­le­rim ya­lan­dır.

Tam, Te­me­l’­in düz man­tı­ğı. “E­vin­de ak­var­yum var­sa hay­van­la­rı se­ver­sin. O za­man in­san­la­rı da se­ver­sin. İn­san­la­rı se­ver­sen ka­dın­la­rı da se­ver­sin. O za­man sev­gi­lin de var­dır. De­mek ki sen tam bir er­kek­sin.” şek­lin­de man­tık der­si alan Te­mel, Dur­su­n’­a “E­vin­de ak­var­yum var mı?” di­ye sor­muş.  “Yok.” ce­vâ­bı­nı alın­ca “U­la sen ho­mo­sun.” de­miş ya o mi­sal.

İl­gi­li bi­rim, ve­ki­le, “Ne ala­ka?” di­ye ıs­râr et­se pa­ra­lel av­cı­sı ve­ki­li­miz, “Vay siz pa­ra­lel mi­si­niz?” di­ye yaf­ta­yı ya­pış­tı­ra­cak. 

El­bet­te, se­çim­ler yak­la­şır­ken pa­ra­lel­le mü­câ­de­le hâ­ne­si­ne de ar­tı­la­rı ek­le­ye­cek.

Efen­dim bi­li­yor­su­nuz sa­man­yo­lu, pa­ra­lel ya­pı­nın bir ko­le­ji­nin ve te­le­viz­yo­nu­nun is­mi. Pa­ra­lel or­gan­la­ra âit isim­le­ri ha­yâ­tı­mız­dan çı­ka­ra­cak­sak yan­dık de­mek­tir.

Sa­man­yo­lu yıl­dız kü­me­si­ne ne di­ye­ce­ğiz pe­ki? Ge­ce gök­yü­zü­ne ba­kın­ca, et­raf­ta bi­ri­si var­sa “A­aa ma’­lûm yıl­dız­la­r” mı di­ye­ce­ğiz ya da Harry Pot­te­r’­da­ki gi­bi “İs­mi lâ­zım de­ğil yıl­dız­la­r” mı?

Pe­ki, Mil­li Eği­tim Ba­kan­lı­ğı, ders ki­tap­la­rın­dan bu yıl­dız is­mi­ni ne za­man çı­ka­ra­cak?

Ya Sa­man­yo­lu şar­kı­sı? Git­ti ca­aa­nım şar­kı. Her­han­gi bir şar­kı­cı bu şar­kı­yı oku­sa şüp­he mi ede­ce­ğiz?

En önem­li­si, Ke­ri­me Na­di­r’­in ro­ma­nı ne ola­cak? Git­ti­… 

Ke­ri­me Na­dir de git­ti.  

İş, sa­man­yo­lu ile bit­se öpüp ba­şı­mı­za ko­ya­lım. Me­se­lâ; Fâ­tih ve Er­tuğ­rul Gâ­zi ne ola­cak? Bu isim­ler de ay­nı ya­pı­nın ko­lej­le­rin­de kul­la­nı­lı­yor.

Ge­le­lim pa­ra­lel­ke­na­ra­… Bu­nun için çö­züm ko­lay. Bü­tün pa­ral­lel­ke­nar­la­rı, kaç de­re­ce yan yat­mış­sa o ka­dar it­ti­re­lim. Böy­le­ce hep­si dik­dört­gen ol­sun, bit­sin. Kök­ten çö­züm.

Gü­lün gü­lün. Da­ha ne saç­ma­lık­lar ola­cak. Üs­te­lik bu saç­ma­lık­la­rı, pa­ra­lel­ci­ler­le en çok otu­rup kal­kan­lar ya­pa­cak. Ben­de­niz, vak­tiy­le bu hu­sûs­da Ak Par­ti­li­le­ri uyar­dı­ğım için “fit­ne­ci­” yaf­ta­sı ye­miş­tim. İşin ga­ri­bi, şim­di­ler­de, ay­nı in­san­la­ra “bi­raz ya­va­ş” de­yin­ce de ay­nı yaf­ta­yı yi­yo­rum.

Bu pa­ra­lel­sa­var ve­ki­le sor­ma­dan ede­me­ye­ce­ğim.

Mec­lis ko­ri­dor­la­rın­da pa­ra­lel­ler ci­rit atar­ken; bü­rok­ra­si­de­ki pa­ra­lel­ler, me’­zûn ol­duk­la­rı ce­ma­at okul­la­rı bi­lin­me­sin di­ye öz­geç­miş­le­ri­ni giz­ler­ken, gü­cü­nüz bir ye­me­ğe mi yet­ti? 

BİR İN­SAN BU KA­DAR H­İN OLUR MU?

Bir ta­nı­dı­ğı­mın ca­nı, Di­ri­liş di­zi­sin­de­ki Kur­doğ­lu­’na sı­kıl­mış. “A­bar­tıl­mış. Biz­den böy­le hâ­in çık­maz.” de­di. ”O­lur, olur. İk­ti­dâr için ne­ler olur. Hem de va­tan, mil­let, din adı­na olur. Bi­zan­s’­a sı­ğı­nan şeh­zâ­de­le­ri dü­şü­nün.” de­dim.

İn­san hav­sa­la­sı böy­le­dir. Ka­bul­le­ne­me­di­ği­miz şey gö­zü­mü­zün önün­de­dir oy­sa. Son yıl­lar­da ne­ler ya­şa­dık. Ma­vi Mar­ma­ra, Ge­zi Par­kı, MİT tır­la­rı­nın dur­du­rul­ma­sı, 17-25 Ara­lık, KPSS so­ru­la­rı­nın ça­lın­ma­sı­… 

Her­şey, gö­zü­mü­zün önün­de ce­re­yân edi­yor. Ama, bir film­de bi­le ol­sa ken­di in­sa­nı­mı­za hâ­in­li­ği ya­kış­tı­ra­mı­yo­ruz. Bir Müs­lü­ma­nın Ya­hu­di ile iş tut­ma­sı ka­nı­mı­za do­ku­nu­yor.

Ne di­yor­du Kur­doğ­lu? “Ben, her­şe­yi oba­mız için ya­pı­yo­rum.” Şim­di­ki­le­re sor­san on­lar da “Tür­ki­ye için ya­pı­yo­rum.” der­ler. 

Hâi­ne, ni­ye hâ­in de­nir? Çün­kü sen­den çı­kar; el­den çık­maz.