HDP’nin oylarının içinde, bölücü olsun, olmasın, samimi Kürtçü oylar vardır. Tasvip etmesem de bunu saygıyla karşılarım. Adam siyasetinin merkezine etnisiteyi koyuyorsa elimden ne gelir ki?...

Fakat bunlara medyadaki fevrî Erdoğan düşmanlarını ve bunların motive ettiği “solcu aptal romantikler”i de ekleyelim.  Bunları siyasî kanaatleri merkez soldur ama medyanın acıklı romantik yemleriyle HDP çizgisine savrulurlar.

Bunlara içinde “saray” ve “Erdoğan” geçen bir muhalif cümle kurun, isterseniz cümlenin geri kalanını dünyanın en iğrenç, en âdî, ek kaba, en galiz kelimeleriyle doldurun; bunlar o hemen iğrenç, âdî, kaba, galîz kelimeleri tutarlar. Niye? Çünkü bu kelimelerin karşısında “saray” ve “ Erdoğan” vardır.

Kısacası 6 milyon oyun içinde, gerçekten samimi Kürtçü, bölücü veya masum Kürt oyları vardır ama barajı aşırtan oylar “solcu aptal romantikler”in oylarıdır. 

Bu “solcu aptal romantikler”, insancıllık, insan hakları, sanat, kültür, çocuk, oyuncak, kütüphane (Suruç olayının arka planı yani.) diyerek ve Grup Yorum dinleyerek oylarını HDP’ye verirler. ((Ahmet Hakan’ı sormayın. Onda yeni mahallesinde tutunma ve eski arkadaşlarından intikam alma duygusunun beslediği bir “ergen meşruiyeti” psikolojisi vardır. Tatlı çocuk!...) Ahmet Hakan dahil bütün bu güruh, “Erdoğan gitsin de isterse, Nemrut, Hitler, Şeytan, Saddam gelsin…” basitliğiyle oy kullandıkları ve kafalarını buna kilitledikleri için , verdikleri oyun, 20 Temmuz’dan beri, tuzak, pusu, kurşun, mayın, bomba, roket ve en acısı Mehmetçik bedeni ve kanı olarak geri döndüğünün farkında değiller.

İşte Cizre’de sokağa çıkma yasağı kalktı. Mutlaka orada yaşanan olumsuzluklar olmuştur. Hiç istenmemesine ve tamamına yakınının PKK’lı eşkıyalar tarafından, haklılık için yapılan suikastlerde 20 kadar insanın öldüğü söyleniyor. HDP’liler başta olmak üzere aptal romantikler, şimdi bu 20 ölümü temcit pilavı gibi ikide birde önümüze sürecekler.

Aynı insanlar, bir patlama ile 16 asker şehit olduğunda, 14 polis öldüğünde 1, 2, 3, 4, 7, 10 Mehmetçik, polis, öğretmen, sade vatandaş öldüğünde susmuşlardı. Başka şehir tecridi olmazsa, HDP Cizre ölümlerini seçim malzemesi olarak Türkiye’de dünya kamuoyunda çok kullanacaktır.  (Zaten yasak zamanı Cizre o ölümlerinin bazılarının amacı ölü üzerinden rant sağlamaktır.)

Bütün bunları niye yazıyorum?

Ak Parti, ağzıyla piyano çalsa, bu güruhtan oy alamaz. Dolayısıyla, seçim  stratejisini bu güruha göre kurmamalı. Yani hedef  HDP ve Selo (“Sılho” da deniyormuş.) olmamalı. Geçen seçimde, Erdoğan muhaliflerini HDP’ye yöneltip barajı aşmasını sağlayan strateji sayın Erdoğan’ın doğrudan Selo’yu hedef almasıdır. O Selo’ya saydırdıkça, azılı muhalifleri ona sarıldı. Tekmeledikçe büyümek… Bir tür Tepegöz sendromu yani. Vaktiyle nasıl Kemalist laikçiler ve militan demokratlar saldırdıkça Ak Parti büyüdüyse, şimdi de Erdoğan vurdukça Selo ve partisi büyüyor. O hiç Selo ile uğraşmasın; onun hakkından biz geliriz.

Sayın Erdoğan ve Ak Parti’nin yapacağı iş, en geç 31 Ekim’e kadar PKK’ya göstere göstere diz çöktürmek ve ülkeye büyük ümitler aşılamaktır. Kan, ölüm, CHP’nin kıtlık zamanları gençleri motive etmiyor. Onlara içinde yaşayacakları kansız ve pırıl pırıl bir dünyanın rüyasını anlatmak lazımdır. 

Seçime kadar PKK’yı çökerten, tarihe geçer; çökertemeyenler sandığa ve tarihe gömülür.