özelleştirme, çağımızın trendi imiş ve hemen her ülke, kendi kamu kuruluşlarını özelleştirmek için yoğun bir çaba sarfetmekte imiş... öyle söyleniyor.

“Leucadia Ulusal Şirketi 1990’da benimle ilişkiye geçerek Bolivya Enerji Şirketi (COBEE) başkanlığıyla ilgilenip ilgilenmeyeceğimi sordu. Leucedia, sorunlu şirketleri satın alıp kâr odaklarına dönüştürmekle ün yapmıştı.(...)

(Bolivya’ya gidip, gerekli incelemeleri yaptıktan sonra) Birleşik Devletler’e dönünce Leucadia’nın benimle olan ilişkileri yürüten yöneticisini aradım. çok zayıf bir olasılık olduğunu bilmeme rağmen, ona işi COBEE’yi bir toplumsal ve çevresel model haline getirmeme izin vermeleri halinde kabul edeceğimi söyledim. Zongo Irmağı hidroelektrik projesinden derinden etkilendiğimi ve şirketin yarıkürenin en yoksul halk kesimlerini elektriğe kavuşturma olanağına sahip olması açısından eşine rastlanamayacak bir konumu olduğunu açıkladım.

Karşıda uzunca bir suskunluk oldu. Sonra adam bana konuyu (yetkili isme) açacağınısöyledi. “Ancak çok fazla şey beklemeyin.” Dedi. “üst düzey yönetimimiz hissedarlara hesap verme durumundadır; bir COBEE başkanından beklenen şey en yüksek düzeyde kârdır.” Bir duraksama daha. “Bunun göz önüne alarak düşünmek ister misiniz?”

Adamın sözleri kararlılığımı güçlendirmişti. “kesinlikle hayır.”

Bir daha aramadılar bile.”

Bu alıntılar, John Perkins’in ‘Şirketokrasi ve Ondan Kurtulma Yolları / Bir Ekonomik Tetikçinin İtirafları 2’ isimli kitabının (APRIL Yayıncılık, 2007,Ankara. çeviren Cihat Taşçıoğlu) 110 ve 117. sahifelerinden.

John Perkins, uzunca yıllar şirketokrasi için çalışıp, ekonomik tetikçilik yaptıktan sonra, tam olarak ne yapmakta olduğunun farkına vararak, bu işten vazgeçen ve kendisini sağlama aldığını hissettiğinde de, ‘Bir Ekonomik Tetikçinin İtirafları’nı yazan ve böylelikle, uyanmak gerektiğini düşünenlere, neler olup bittiği hususunda ciddi bilgiler veren bir isim.

Perkins’e Bolivya’daki iş teklifi, Bolivya Enerji Şirketi’ni (COBEE) özelleştirmeden satın alan bir ABD firması tarafından yapılmıştır.

Eşi ve kızı ile gittiği ülkedeki sefaleti gören yazar, elektrikle ilgili olarak sadece birer ampul kullanma lüksüne sahip olan insanların, sağanak yağmurda banka önünde yığılarak para ödeme manzaralarından etkilenip, bir an şirketin belki toplumsal ve çevresel açıdan model olma arzusu duyabileceği beklentisine kapılır.

Oysa şirketin temel felsefesini, COBEE’de çalışan Perulu bir mühendis kendisine şöyle izah etmiştir: “Leucedia’nın beklentisi sadece para dolu çuvallar.”

Para dolu çuvallar beklentisinin anlamı ise öncelikle tam bir çevre katliamı ve tabii ki zaten fakir ve zavallı bölge insanlarının iyice sömürülmesi ve kazanılan paranın, ABD’ye aktarılması demek.

John Perkins’in ‘Bir Ekonomik Tetikçi’nin İtirafları’ (APRIL Yayıncılık) isimli kitabını okuduysanız, -henüz okumadıysanız, öncelikle onu okumanızı öneririm- bu kitabın ikincisi olan Şirketokrasi’yi de okumanızda fayda var.

Böylelikle asıl amaçları “küresel imparatorluk kurmak” olan ekonomik tetikçilerin, diğer ülkeleri şirketlerinin, hükümetlerinin, bankalarnın kölesi haline getirmek için, uluslararas finans kuruluşlarnn da desteğiyle, nasıl çalıştıklarını öğrenme şansına sahip olabilirsiniz.

Bu arada ülkemizi, ülkemizde olup bitenleri daha sağlıklı bir şekilde değerlendirebilir ve özelleştirme adı verilen ve özünde pek de zararlı gibi durmayan mekanizma hakkında, daha ciddi bir fikir sahibi olabilirsiniz.

Bütün gayesi ‘en yüksek düzeyde kâr’ ve nihai beklentisi ‘para dolu çuvalların şirket merkezine en kısa yoldan ulaşması’ olan uluslararası sermayenin, ülkemizi ve Milletimizi ne kadar düşünebileceği hususunda da, biraz kafa yorabilirsiniz, böylelikle...