Kültür Şûrası’nın sloganı, bazıları “motto” diyor, “şiar” da denilebilir, “Dünyanın iyiliği için Türkiye” olarak belirlendi. Bu güzel, hatta “parlak” bir cümle.

“Yerindelik” açısından bakarsak da aynı şeyi söyleyebilir miyiz?

Bu ibareyi bizim Kültür Şûramızdan haberdar olmayan yabancılara tercüme etsek ve onlardan tahminde bulunmalarını istesek... “Bu nasıl bir toplantının şiarı olabilir” diye, acaba “Kültür Şûrası” diyen çıkar mı?

Son zamanlarda gerekli gereksiz parlak cümleler kurmak moda oldu. Gözlerimiz kamaşsa da gerçekçi durum tesbiti yapmak ve gelecekle ilgili tasavvurlarımızı buna göre şekillendirmek zorundayız. Yoksa çabalamamız hiç bir işe yaramayacak, asla dikkate alınmayacak metinler karalamaktan öteye gitmez.

Kültür Şûrasının açılışında değerli bakanımız Nabi Avcı’yı dinlerken, “Öyleyse neden Millî Kültür Şurası” demekten kendimi alamadım. Kültür merkezlerindeki artıştan, müzelerin ziyaretçi sayısındaki yükselişe, özel tiyatrolara desteğin katlanmasına sevinmemek mümkün mü? Tabiî başka rakamlar da var. Bunlara bakarak, “Bundan iyisi Şam’da kayısı” demekten başka ne yapılabilir?

Rakamların sayılabilir gerçekleri yansıttığını hiçbir zaman akıldan çıkarmayalım. Kemiyete hakkını verdikten sonra keyfiyeti önemseyelim.

Tiyatro sahnelerinin sayısının artırılmasından, seyirci sayısındaki yükselişe, sinemaya rekor desteğe kadar müthiş bir gelişme yaşanmış 15 yılda, sayısal olarak böyle. Hele beni en çok sevindiren gönüllü kuruluşlara verilen destek. 2003-2016 yılları arasında 5 bin 11 kuruluşa, gerçekleştirdikleri kültürel etkinlikler için yaklaşık 35 milyon lira ödenek aktarılmış.

Bilhassa bu fasıldaki rakamlar bazılarında “Aslan payını Türkiye Yazarlar Birliği almıştır” fikrini kuvvetlendirmiş olmalıdır. Bizim bulunduğumuz komisyonda farklı cenahlardan gelenlerin de bu kanaatte oldukları sözlerine, hatta tekliflerine yansıyordu. Bu sebeple Türkiye Yazarlar Birliği yanında benzer kuruluşların da desteklenmesi yönlü ibarelerle karşılaşılıyordu.

Birinci madde: Bu beş bin on bir (5011) kuruluş arasında Türkiye Yazarlar Birliği yoktur! Pekiştirmek için ikinci madde: Türkiye Yazarlar Birliği’ne Kültür Bakanlığı “etkinlikleri” için her hangi bir destek vermemiştir, 15 yıllık dönemin özeti budur!

Bunu nasıl tefsir etmeliyiz?

Ya Türkiye Yazarlar Birliği desteklenmeye değer “etkinlik” yapmamıştır, ya da desteklenmesi gereken bir kuruluş değildir! Öyleyse hangi kuruluşlar desteklenmiştir? Bunu bilmiyoruz. Fakat durum bize şu sözü söyleme hakkını veriyor: Kültürel alanda birinci sınıf işler yapan kuruluşlar değil, bu alanı istismar maksadıyla işgal eden kuruluşlar desteklenmiştir.

Değerli Kültür Bakanımız gözümüzü kamaştırmak yerine kültür şûrasını zorunlu kılan esas meselelerden söz etmeliydi, ki o zaman şûranın yerinde ve zamanında yapıldığı kanaatine varılabilirdi.

Maamafih, “Dünyanın iyiliği için Türkiye!” şiarı bakanlık için önemli. Ben derim ki, bir gün “Turizm Şûrası” toplanırsa, sloganımız hazır!