DERBİNİN nasıl biteceği hafta boyunca sorulduğunda bizim Kadıköy Çarşısı’nda olsun, Dalyan’daki dostlardan olsun, hep şu cevabı vermiştim: Yüzde 60 Fenerbahçe, yüzde 40 Galatasaray... Neden mi diye soruya devam ettiklerinde de şöyle açmıştım cevabı, “Fenerbahçe’nin orta sahasının pas trafiği cılız, adam eksilmedeki arızalı durumuna rağmen, eldeki elemanların çoğunluğunun bir vuruşta skor değiştirme özellikleri de vardır. Buna karşılık Galatasaray’da neredeyse beş-altı adet bırakın ilk on birde oynamayı idmana bile çıkacak kalitede olmayan oyuncular var. Bu nedenle savunması iyi olan Fenerbahçe karşılar, bir fırsat da doğarsa hiç ummadık biri gol yapar, maç biter...”

 

Tudor sahaya bu defa Sneijder ve Podolski ile çıktı. Ama en doğru tercihini Sabri ve Carol’da yapmıştı... Fakat Semih-Ahmet ikilisinde yine çuvallamıştı. Selçuk-Tolga tercihi de bana göre yanlıştı. Neyse orası idare etti. Ya Yasin-Bruma kanatları? Feci mi feci... Ama biri 80 dakika, diğeri ise 68 dakika sahada kaldı.  Sonradan giren Rodrigues de ilaç olmaz... Hele Sneijder de sahte oynadıktan sonra... Yani aldığı topu bir kere hariç iki metre yanındaki atarsa ve sanki çok koşuyormuş gibi rol yapması da bitmezse, Galatasaray ancak karambol pozisyon bulabilirdi. Öyle de oldu. Semih-Ahmet ikilisini nasıl kurdu ona da hayret ettim. Baskı yapar gibiyken acaba neden Eren Derdiyok oyuna girmedi de, 80. dakikaya kadar bekletildi? 

 

Buna karşılık Fenerbahçe sağlam arka dörtlüsü ile dimdik kalabildi. Van Der Wiel nerede, bizim Şener nerede? Ama galiba Fenerbahçe’de teknik direktör-futbolcular ve malum zat arasındaki paslaşmalar kadro oluşturmalarda rol oynuyor. Topal ve Sousa her zamanki gibi sadece idare ettiler. Ama Sousa bir kafa vurdu iş bitti. Lens Türkiye’ye geldiğinden bu yana en kötü oyununu oynadı. Van Persie zaten ne oynardı ki?  Ama 80 dakika torpilli olarak sahada kaldı. Aatıf hiç ortak bulamadı attığı çalımlardan sonra pas yapabilmek için... Acaba derim Volkan Şen gibi dikine hızlı, adam geçebilen bir eleman neden 62. dakikaya kadar bekler? 

 

Benim bu maçtaki en beğendiğim neydi biliyor musunuz? Maça 37 bin küsur sayıda taraftarın, yani her iki taraf için de yazıyorum, maça rağbet edip Nisan soğuğunda onca yolu tedbirler dizisi içinde gelip gitmeleridir. Çünkü her iki takım da bu sezon yokları oynadılar. Hele hele Galatasaray bu kafa ile devam etmeye kararlı ise önümüzdeki sezon küme düşme hattına çok uzak yaşamaz. Fenerbahçe de Trabzonsporlu problem çocuk Mehmet’in transferini yeterli bulursa, tıpkı bu sezonki gibi birilerinin o maçlık marifetine kalır.