Son Ergenekon dalgasında sergilenen teatral sahneler ve acıma hislerini coşturan “iyi kurgulanmış” haberleri gördükçe “gülmek ile kızmak” arasında gidip geliyorum. 367 hokkabazlığı ile AK Parti kapatılma davası denilen hukuk rezaletinde “gıkları çıkmayan”, hatta “hukuk ne diyorsa odur” ahkamı kesenlerin, Ergenekon soruşturmasında bugüne kadar ortaya çıkan delil ve konuşmaların “tüyler ürperten” içeriğini inatla görmezden gelmelerini idrak eksikliği ile açıklamak mümkün değil... Bilinçli ve iradi bir cehalet bu...28 Şubat’ta “sırf dindar veya liberal oldukları için” hayatları karartılan, işlerinden edilen binlerce insanın uğradığı zulme bigane kalanların, “alçakları tanıyalım” tarzı muhbir yazılar döşenenlerin bugünkü “insancıllıkları” çok etkileyici!
***
Yargıtay başsavcısının gazete kupürlerinden (üstelik sadece “belirli” birkaç gazete) müteşekkil iddianamesine “hukuk şaheseri” muamelesi çekenler, emniyet’in delillendirdiği, savcılığın inceleyip talep ettiği, mahkemenin tartışıp karar verdiği bir soruşturmaya veya aramaya “hukuk katliamı” dediklerinde çok sakil duruma düşüyorlar. “Ameliyat bekleyen gariban hasta” veya “kemoterapi gören iyilik perisi” fotoğraflarıyla yapmaya çalıştıkları duygusal karartma, şimdilik biraz etkili olsa da, bir müddet sonra takke düşüp kel görünecektir. Buna emin olabilirsiniz. Darbe günlükleri yayınlandığı anda “sahte” yaftasını yapıştıran, “darbe yapacak adam bunun günlüğünü mü tutar” diye yazan, Danıştay saldırısını islamcılara yıkıp “bu Türkiye’nin 11 Eylül’üdür” hükmünü veren başyazarların şimdi de “bu fotoğraf unutulmaz” diye “duygu şelalesi” yazılar döktürmesi sizi yanıltmasın. Ergenekon soruşturması başladığında “ha ha ha, heryerekon!” diye dalga geçenler, sonradan ortaya çıkan ses kayıtları, yazılar, silahlar, kemikler, asit kuyuları, fotoğraflar ve itiraflarla dut yemiş bülbüle dönmüşlerdi. Şimdi tekrar şakıyorlar; ta ki yeni deliller ve ses kayıtları ortaya çıkıncaya dek...