Merkez Bankası geçen hafta bankaların döviz cinsi zorunlu karşılıklarını arttırdı.
Piyasa’dan yaklaşık 3 milyar doların çekileceği anlamına gelen bu kararın kur üzerinde bir etkisi olduğu söylenemez.
Trilyon doların sınırından dönmüş bir ekonomide 3 milyar dolarlık bir kararın paranın değerinde bir değişikliğe yol açması tabii ki beklenmemeli...
Zaten MB de kur seviyesini yükseltmek için değil, para politikası parametrelerini kriz öncesi döneme çevirmek için aldı bu kararı...
Lakin, ihracatçının -ve tabii dış ticaretten sorumlu Bakan’ın- MB’ye kur itirazları yerli yerinde duruyor.
Durmaya da devam edecek.
***
Merkez Bankası’ndan istenen, döviz alım ihalelerinin miktarını artırması...
Bir miktar arttırdı arttırmasına ama sadre şifa olmadı haliyle...
İstenen, MB’nin piyasadan 20-25 milyar doları çekmesi...
Yani rezervlerini 100 milyar dolara yükseltmesi...
Teorik olarak mümkün ama uygulamada bu miktarda döviz likiditesinin çekilerek karşılığında TL verilmesi piyasada bir vakum etkisi meydana getirebilir.
Düşünün ki bu meblağ, Merkez Bankası’nın döviz ihaleleri yoluyla piyasadan neredeyse 3 yılda çektiği meblağa ait...
Bir kaç ayda bu tutarda bir döviz sterilizasyonu kur açısından ihracatçıyı belki memnun eder ama enflasyon ve sıkı para politikası nereye savrulur bilinmez.
***
Merkez Bankası’nın piyasadan döviz çekerek TL’nin aşırı değerlenmesini frenlemesi gerekiyor; buna itirazım yok.
Ama hızla yapılacak bir döviz alımının sonucunda ortaya çıkacak TL fazlasını nasıl yönetecek?
Üstelik faizlerin de düşmesi yönünde bir talep ve psikolojik baskı varken...
Merkez Bankası’nın ve onun “hilm sahibi” başkanı Durmuş Yılmaz’ın işi gerçekten zor...