Bir okuyucum, Yazıcıoğlu’na Dink cinayetinden dolayı yapılan haksız ve mesnetsiz hücumlara karşı yazdığım bir yazıyı, Yazıcıoğlu taraftarı geçinen ve adının başında milliyetçi sıfatı bulunan bir siteye gönderdiğini, ama her denemeden kısa bir süre sonra yazının silindiğini yazıyor.

Uzun zamandır, siyaset mühendisliği yapmak amacıyla kurulan gazete ve sitelerden bahsetmek istiyordum, okuyucumun bu yorumu, bir vesile oldu.

Sağda solda keskin milliyetçilik, Müslüman’cılık, Erbakan’cılık, Bahçeli’cilik, Yazıcıoğlu’culuk şu culuk bu culuk yapan siteler, gazeteler var. Bunlar siyasi liderlerin arkasına saklanıp, sistemin aforoz ettiği ne kadar kişi veya gurup varsa bunlara en adi, en aşağılık, en den’i küfür ve suçlamalarla saldırıyorlar.

Oldum olası en milliyetçinin, en Erbakancı’nın, en Milliyetçinin, en’inin aslında olmayan bir şeyi varmış gibi göstermenin aracı olduğunu düşünürüm. Bir şeye inananın en’ e ihtiyacı yoktur. Müslümanlığın, muhafazakârlığın, milliyetçiliğin en’i olmaz. En milliyetçinin milliyetçiliği, en Müslümanın Müslümanlığı, en vatanseverin vatanseverliği eksik veya hiç olmadığı için en’ e ihtiyacı vardır.

Diğer taraftan, hem ETÖ çizgisinde manipülasyon amacıyla kurulan sitelerin, hem de bizzat iç istihbarat servislerine, bilhassa Jitem’e çalışan sitelerin ortak bir yayın politikaları var. Lidere methiyeler düzüp, o lideri lider yapan kadroyu, fikri yalan yanlış haber ve yorumlarla gözden düşürmek. Hiç bir lider tek başına bir şey ifade etmez. Lideri lider yapan takımı, kadrosu, kısacası çevresidir. Bir lideri yok etmenin, zayıflatmanın en kolay, en müessir yolu ise, Lideri övüp çevresini yok ederek onu zayıflatmak, zamanla kendini savunamaz hale getirmektir.

Her siyasi liderin hedefi iktidar olmaktır. Bunun için de arkasındaki toplumsal desteği büyütmek, kısacası dostlarının sayısını artırması gerekir. Onun adını bayrak yapıp, Türkiye’de küfür etmedik, aşağılamadık, çamur atmadık çevre bırakmayan, bir yayın politikası kimin işine yarar? Böyle bir politika ile hangi hareket büyür?

Siz aylar, yıllar süren bir koza örersiniz, biri sizin adınızı kullanarak, hedef kitlenize ateş eder, onları inciten yayınlar yapar, böylece bütün emeğiniz, çabanız boşa gider. Bu site ve gazetelerin görevi budur. Milliyetçilik adını kullanarak, milliyetçiliğe sempati duyan, Yazıcıoğlu’nun adını kullanarak onun çizgisine yakınlık duyan ve çekim alanı içine girmeye hazır olan kitleleri bu çevreden uzaklaştırmak. Bunları isim, isim saymaya gerek yok. Bunların bir örneği Elazığ’da haftalık yayın yapan bir gazete. Birkaç defa ulusal basında da manşetlere çıkan bu gazete Erbakancılık adı altında Erbakan’ın çevresinde kim varsa Yahudi, ermeni, Siyonist diye küfür eden, bir zamanlar yazı kadrosunda İşçi partisinin üst düzey yöneticilerini de barındıran bir gazete. Benzeri internet siteleri ise sayılmayacak kadar çok. Bir site Yazıcıoğlu’nu methedip arkadaşlarına küfür ediyor, cemaatleri aşağılıyor, büyük Veli’leri, kanaat önderlerini tezyif ediyorsa o site Yazıcıoğlu’nun davasının düşmanıdır. Sait Nursi’ye düşman olan Yazıcıoğlu’na da düşmandır. Allah yolunun yolcularına düşman olan sonsuzluğun sahibini özledim diyen Yazıcıoğlu’na da düşmandır. Milliyetçiliği, dindarlığı dejenere etmeye, Türk-İslam medeniyetinin harcını karan büyük –medeniyet ustalarını-gözden düşürmeye çalışan bu yayın organlarına karşı uyanık olmak, milli-İslami hassasiyet taşıyan herkesin görevidir. Yazıcıoğlu’nun davasına düşman olan, kendisine de düşmandır. Adının başında her milliyetçi bulunanın milliyetçi olmadığını, bazen en milliyetsizlerin buralarda toplandığını bilmemiz lazım artık.