Enteresan bir takım bu Kasımpaşa..
Düşmesi bir dert!.. Çıkıp, ligde oynaması ayrı bir dert!..
Yine asansör ekip olma yolunda..
Dört maçta sıfır puan!..
Görünen o ki, “averaj takımı” olma yolunda tüm hızıyla ilerliyor..
Önceki yıl süper lige çıktığında, lig acemisi dendi, dokusu lige uymadı dendi, sahası kapatıldı o da takımın konsantrasyonunu bozdu dendi. vs..
Peki şimdi ne denecek?..
Bir takım 4 maçta tek puan bile alamaz mı?..
Attığı 2 yediği 11..
Bir İstanbullu olarak son derece rahatsızlık duyuyorum..
Efendim, Sivasspor’un durumu Kasımpaşa’dan farklı mı?..
Sivas’ı Sivaslılar düşünsün!.. Düşünüyorlar da zaten!.. Kısa bir süre sonra da görürsünüz Sivas yükselişe de geçer!..
Ama ya Kasımpaşa?..
Bir de Başbakan Tayyip Erdoğan’ın takımı diye dillendiriliyor..
Öyle ya, Türkiye’de hangi takım şampiyonluktan bir gün sonra jet hızıyla Başbakanın önüne çıkabilmiş?..
Kasımpaşa’dan başka var mı bunun Türkiye’de bir örneği?..
Böyle lütuflara mazhar olabiliyorsan, cevabını da başarılı neticelerle vereceksin!..
Başbakan içte ve dışta milletinin başını öne eğdirmeme mücadelesi veriyor, stadyumlarına Recep Tayyip Erdoğan ismini veren Kasımpaşa’da kendi saha ve seyircisi önünde rakip takımlardan 3’er 4’er gol yiyor!..
Netice-i kelam; kimse kendisini, “daha yolun başı, operasyon yapılır, işler düzelir” deyip kandırmasın!.. Başkanından malzemecisine, futbolcusundan taraftarına kadar herkes elini taşın altına koymalı.. İş ciddi çünkü..
Kasımpaşa eğer bu sene de ikinci ligi boylarsa, allame-i cihan olsa kolay kolay bir daha gelemez!.. İkinci lig denilen yer gayya kuyusu..
Bizimkisi şimdilik dost uyarısı..
Ya da kardeşlik hakkı..
•
VARYETENİN SONU..
Acayip bir oyun bu futbol..
Acıması yok.. Şakası da yok.. Hele vefası hiç yok.. Elbette bu futbolda varyeteye de yer yok!..
Bu duruma Fenerbahçe-Manisaspor maçında bir kere daha şahit olduk..
Manisaspor, diri bir takım hüviyetinde göründü.. Doksan dakika daha presli oynadı.. Daha çok basan taraftı.. Topsuz kanat kombinezonlarında, kısa verkaçlarda, bana göre Fenerbahçe’den daha iyi gözüktü.. Hatta maçı kazanmayı bile hak etti..
Ancak bir yere kadar!..
Karşısındaki takımın ne zaman patlayacağını hesap edemedi.. Ya da kötü gününde de olsa Fener gibi takımlara karşı lakayt kalınmaması, hele de kesinlikle varyete yapılmaması gerektiğini öğrendiler!..
Öğrendiler ama puan gitti..
Son dakikalarda golü bulmuşsun!.. Eşitliği sağlamışsın!.. Üstelik Fener’i her zaman bulamayacağın gibi yakalamışsın!..
Al puanını dön Manisa’ya!..
Ne işine gelir senin!..
Üstelik maçın son dakikasına girildiği bir anda neyine senin çalım yapmak, ey Manisasporlu kardeşim!..
Kaşalot topçu Güiza topu bir anda kaptı, yaptı şandelini, gelen topa Alex isimli usta kafasını koydu, direkte patlayan topa da Semip ayağını uzattı ve Manisa’nın işi o an bitti..
Demekki; futbol oyunu şakaya gelmez!..
Demekki; hakemin düdüğüne kadar maçı ciddiye alacaksın!..
Almazsan, oturursun Kadıköy’ün çimlerine ağlarsın!..