Avrupa Birliği ve Amerika Birleşik Devletleri ile uyum içinde bir Türkiye, Asya’ya, hattâ Afrika’ya çok kolay açılır. AB ve ABD ile uyumsuz bir Türkiye’nin doğuya ve güneye doğru yolları olmadık engeller oluşturularak tıkanır.
Bu ilişkiler karşılıklıdır. Türkiye ile uyum içinde bulunan AB ve ABD, Avrupa ve Amerika’dan -çok hinterlandlı olan- bizim coğrafyaya kolay intikal eder. Türkiye ile uyumun kendilerine nice kolaylıklar sağlayacağını, Avrupa’nın ve Amerika’nın bilge adamları bilirler. Avrupa ve Amerika’nın bağnazlarının ise türlü çeşitli kavrayış zorlukları vardır.
Birleşik Amerika Temsilciler Meclisi’ni oluşturan 435 milletvekili’nin içinde 104 üye, Türk Dostluk Grubu’nu kurmuştur. Son iki haftada 4 yeni milletvekilinin katılımı ile sayı ilk defa 100’ü geçerek 104’e ulaştı. ABD federal millet meclisinde 435 içinde 104 milletvekili sayısının ne demek olduğunu, en kalın kafalar bile idrak edebilir.
Avrupa Birliği’ne gelince, van Rompuy’nin Avrupa’yı bir Hristiyan kıt’ası saymasındaki aymazlığından, ümitlerimiz kırılmamalı. Adamcağız Endülüs’ü, Osmanlı’yı, Altınordu’yu bilmiyorsa, İstanbul’un 1000 yıl Avrupa’nın taht şehri olduğundan gafilse, Yeni Türkiye’nin yapısının cahili ise, yapacak şey, iki buçuk yıl sabır göstermemizdir. Tabiatiyle herhangi bir hukuka aykırı çıkışında karşılığını alır.
Zaten Türkiye, Rompuy’nin başkanlığı döneminde (2009-2012) AB üyesi olacak değildir. Reformlarımıza -hızlandırarak- devam edeceğiz. Avrupa Birliği Başkanı, 27 Avrupa devletinin kararlarını uygulayacaktır. Şahsen AB’yi yönetmeyecektir.
Cumhurbaşkanımız Abdullah Gül, Avrupa Birliği’ni veciz cümlelerle uyardı. Türkiye, reformlarını tamamlayıp Avrupa standartlarını uygulamaya geçince, bir çeşit İsviçre ve Norveç durumunda bile politikasına devam edebilecektir. Millî olduğu derecede, çok kadîm bir politikadır.