Geçen yazımızda, Malezya seçimlerini ele almıştık. Bugün de aynı konuyu ele almaya devam edeceğiz. Zira bu ülke, “Türkiye Malezya olur mu?” tartışmalarıyla bir iç siyasi malzemeye dönüştürülmüş, bu zeminde; komik rejim tartışmaları üretilmeye çalışılmıştı.
Bir anda nice kalem erbabı, Malezya uzmanı kesilmiş, Uzakdoğu’nun bu uzak ülkesinden, “mahalle baskısı” değirmenine su taşımaya çalışmıştı.
Sonuçları itibariyle Malezya için çok önemli sayılan bu seçim, bizde bir gündem oluşturmadı, neden acaba? Bu da, “Malezyalılaşmak” eksenli tartışmaların laf-ü güzaf olduğunu sizce de göstermez mi? Bu ilgisizlik, hem de Malezya’da muhafazakâr partilerin güçlenmesine rağmen, olacak iş mi!
Malezya seçimlerinde İslâmî eğilimli partilerin geçmişe nazaran büyük oy kazanmaları, dünya medyasının epeydir unutmuş olduğu “Malezya’da şeriat eyâletleri” konusunu tekrar gündeme getireceğini hatırlatalım. Ama biz, bu seçimlerin en önemli sonuçlarını kendi perspektifimizden ele almaya çalışalım:
İlki, Abdullah Bedevi liderliğindeki Barisan Nasional Partisi'nin (Ulusal Cephe Koalisyonu), ülke genelinde 222 vekilden 140’ını elde ederek önemli oy kaybı yaşaması ve Nisan ayında seçim yasağı bitecek olan Enver İbrahim’in kurduğu Adalet Halk Partisi’nin (PKR) ise seçimden ikinci büyük parti olarak çıkmasıdır.
Bunun anlamı büyük, o da, PKR’nin de facto lideri olan Enver İbrahim, resmen parti başkanlığına döndüğünde siyasi arenayı sarsacağı için.. Bir ay sonra PKR’nin güçlü olduğu bir yerden, bir parti milletvekilinin, de facto lider için fedakârlık yapıp, istifa etmesinin planları yapılıyor.
Böylece istifanın gerçekleştiği yerden Enver İbrahim, partisinin adayı olarak seçime gidecek, seçilerek, ulusal meclise hem siyasi bir mağdur, hem de Ana Muhalefet Partisi Genel Başkanı olarak dönecek ve Başbakan Abdullah Bedevi’ye en büyük siyasi rakip olarak meydanlara çıkacaktır. Birçok kişiye göre seçimlerin iki ay erkene alınması, Enver İbrahim’in önünü kesmek içindi. Bu planlandıysa eğer, sonuç başarılı olmamıştır.
Enver İbrahim’in 28 yaşındaki kızı Nurul İzzet Enver, babasının karizmasının sağladığı imkânla Kadın, Aile ve Toplumu Geliştirme Bakanı Şahrizat Celil’in seçim bölgesinden aday oldu ve onu hezimete uğratarak milletvekili seçildi. Tabiî, bu başarının Enver İbrahim’e ait olduğunu kimse tartışmıyor. Gelecek günlerde bol Enver İbrahim’li bir Malezya manzarasıyla karşılaşacağımızı söyleyebiliriz.
Bu seçimlerin en büyük sürpriz sonuçlarından bir diğeri ise, ulusalcı söylemlere sahip çinlilerin muhalefet partisi Demokratik çalışma Partisi’nin (DAP), Penang Eyaleti’nde seçimleri kazanması idi. Nüfusun yaklaşık yüzde 70’ini çinlilerin oluşturduğu bu ada, birçok Malezyalının zihninde, 9 Ağustos 1965 yılında Malezya’dan bağımsızlığını ilan eden Singapor’un kaderini çağrıştırıyor.
Malezya’ya ait Singapor adası, İngilizlerin demografik oyunlarının bir sonucu olarak nüfus yoğunluğu çinlileştirilmiş, bağımsızlık sonrası meydana gelen siyasi ve iktisadi krizler sonucu itibariyle de ülkeden ayrıldığını ilan etmişti. 1965 yılında yaşanmış bu bölünme; “Ya Penang Eyaleti’nin sonu da Singapor gibi olursa!” korkusunu beslemeye başlamıştır.
Zaten Başbakan Abdullah Bedevi, DAP’ın seçim zaferi sarhoşluğuyla yaptığı; “Merkezî hükümetin ekonomi stratejisini tanımayacağız” açıklamasını kastederek, “ülkede ırklar arası tansiyonu yükseltmeyin!” çağrısında bulundu. Anavatan çin’e de sempatiyle baktığı bilinen bu parti, Malezya’nın istikrarını bozmak isteyenlere fırsat verebilir korkusu, elbette ciddiye alınmalıdır.
Bir diğer önemli sonuç da, Malezya İslâm Partisi’nin (PAS) uzun yıllardır yönettiği Klentan Eyaleti’nde iktidarını iyice pekiştirmesinin yanında, ülke genelinde de oy oranını yükseltmesi olmuştur. Batı medyasının gözleri hep bu partinin üzerinde oldu. Bu seçim sonuçları, gelecek günlerde, “Malezya’da irtica tehlikesi”ni büyütmek için PAS’ın mercek altına yatırılacağını ifade eder.
Parti önde gelenlerinin beyanatları cımbızla ayıklanıp, sözde evrensel değerlere aykırı gözükenler derlenecek ve Malezya yerelinden yola çıkılarak küresel İslâmofobia hamlesine malzeme tedarik edilecektir.
Seçim sonuçlarının önemli diğer sonuçlarını ise kısa kısa şöyle özetleyebiliriz:
İktidar, Kedah, Penang, Perak ve Selangor eyaletlerini muhalif partilere kaybetmiştir. Klentan zaten PAS’ın yönetimindeydi. Böylece 13 eyaletten 5’ini muhalif partiler yönetmeye başlamıştır.
Trajikomik seçim sonuçlarından biri de, bazı etkin bakanlar milletvekili bile seçilememişlerdir.
Seçim sonuçlarına göre Malezya Ulusal Parlamentosu’nda koltuk dağılımı şöyle gerçekleşmiştir: İktidardaki BN: 140 ve buna mukabil muhalefet partileri PKR: 31, DAP: 28 ve PAS: 23 milletvekili ile temsil edilmeye başlanmıştır.
Umarız bu seçimler; kardeş ve dost ülke Malezya’ya hayırlara vesile olur!