Bu iki hadîs-i şerif, farz bir görev olduğuna inanıldığı halde mazeretsiz olarak haccı ertelemenin sonucunun ne kadar büyük bir tehlike olduğunu açıklamaktadır. Bu sebeble ölüm her an gelebileceğine ve sahip olunan imkânlar da yitirilebileceğine göre hac, bir an önce hayat programı içine alınmalıdır. Çünkü mezkür iki hadîs-i şerifte hac yapmaya yetecek maddî imkânı olup da hacca gitmeyenler çok ağır bir üslupla tehdit edilmektedir: Hırıstiyan veya yahudi olarak ölme tehlikesi, yani küfür üzere ölmek. Bu ifade, tağliz yani "sakındırma ve korkutmada ağır ifade kullanma" gayesini gütmektedir: Maddî imkâna rağmen farz olan haccı terketmek, ya bunun farz olduğunu inkâr ve istihfaf yani hafife almaktan gelir, bu ise küfürdür, ya da emr-i ilâhî'ye isyandan gelir. Öyle ise küfre düşerek yahudi veya hristiyan mertebesine inme tehlikesi ile başbaşadır.

Resûlullah (S.A.V.) Efendimiz de, haccı emreden âyet-i kerimeyi okuyarak, haccetmeyenin bu emr-i ilâhî'yi inkâr veya O'na isyan ettiğini ve dolayısıyla beyan ettiği tehdide delil getirmiş olmaktadır.

Hz. Ömer (R.A.) de şöyle demiştir: Düşündüm ki: Belli başlı şehir merkezlerine, birtakım görevli adamları göndereyim. Malî imkânı olup da hac yapmayan kimseleri tesbit etsinler ve onlara cizye vergisini koysunlar. Onlar Müslüman değildir! Onlar Müslüman değildir! (Askalânî, Telhisul-Habir, 3/836, No:957)

Abdullah b. Abbâs (R.A.)den rivayete göre Resûlullah (S.A.V.) Efendimiz:

"Kimin haccedecek kadar veya zekât farz olacak kadar malı olur da bu farzları ifâ etmezse, ölüm sırasında rec'a yani dünyaya geri dönmeyi taleb eder." buyurdu. Bir adam:

- Ey Abdullah b. Abbâs! ALLAH Teâlâ'dan kork! Dünyaya geri dönüşü sadece kâfirler taleb edecektir, dedi. Abdullah b. Abbas (R.A.):

- Ben sana bu hususta Kur'an-ı Kerim okuyayım, dedi ve şu âyet-i kerimeleri okudu:

"Ey iman edenler! Mallarınız ve çocuklarınız sizi ALLAH Teâlâ'yı zikretmekten, itaat ve ibadet etmekten alıkoymasın. Kim bunu yaparsa işte onlar ziyana uğrayanlardır. Herhangi birinize ölüm gelip de: Rabbim! Beni yakın bir süreye kadar geciktirsen de sakada verip iyi kimselerden olsam! Demesinden önce, size verdiğimiz rızıktan infak edin, ALLAH Teâlâ yolunda harcayın! ALLAH Teâlâ, eceli geldiğinde hiç kimseyi, ölümünü ertelemez. ALLAH Teâlâ, yaptıklarınızdan haberdardır." (Münafikûn Sûresi:9-11)

Adam tekrar:

- Zekât vermeyi gerekli kılan miktar nedir? diye sordu Abdullah b. Abbas (R.A.):

- Mal iki yüz dirheme ulaşır ve geçerse. Adam:

- Pekâlâ, haccı gerekli kılan şey nedir? diye sordu. Abdullah b. Abbas (R.A.):

- Azık ve binek! cevabını verdi. (Tirmizî, Tefsir:63, No:3316, 5/418)

Bu hadîs-i şerifte, şu âyet-i kerimelere de işaret vardır:

"Nihayet onlardan birine ölüm gelip çattığında: Rabbim! der, beni dünyaya geri gönder. Ta ki boşa geçirdiğim dünyada iyi iş ve hareketler yapayım. Hayır! Bu onun ağzından çıkan boş bir laftan ibarettir. Onların gerisinde ise, yeniden diriltilecekleri güne kadar süren bir berzah yani ölüm ile başlayıp, yeniden diriltilmeye kadar kabirde geçen süre vardır." (Mü'minûn sûresi: 99-100)