Parti kurmaktan vazgeçen Mustafa Sarıgül “CHP’deki değişim rüzgârına bir fırsat tanımak istiyoruz” dedi.


Bu gerekçeye kim itiraz edebilir?

Haa... Konjonktürü kendine uygun bulmadığı için, yan çizdiğini söyleyebilirsiniz. Söyleyin.

Ama konjonktürü uygun bulmaması da Kılıçdaroğlu rüzgârıyla ilgili değil mi?

İyi ya işte.

O rüzgâra fırsat tanımak için bir bölen olmak istemiyor...

5 puan bile alsa bunu Sol Birlik’e ihanet addediyor. Yoksa partisini kurar “küçük olsun benim olsun” der, derebeyi gibi orada otururdu.

Nereden bakarsanız bakın.

Sarıgül doğru olanı yapmıştır.

***

Bliyor musunuz?

Aylardır Hüsamettin Özkan’ı ikna etmeye çalışıyordu Sarıgül...

İlle de onu partiye almak istiyordu.

Özkan da siyasete dönmek niyetinde olmadığı için direniyordu.

Direniyordu ama Sarıgül’ü kırmak da istemiyordu.

Zor bir durum.

Sarıgül bastırdı, Özkan kaçtı... Nereye kadar direnecekti bilmiyorum. Sarıgül’ün elinden kurtuluş var mıydı, bilemiyorum.

Sarıgül partiyi kurmaktan vazgeçince Özkan kurtuldu, bir oh çekti. Beykoz’da rahat rahat balığa çıkabilir şimdi.



İlhan Selçuk


Ötekiler’in bile saygı duyduğu ender yazarlardan biriydi... Beraber hiç çalışmadık... Hatta tanışmadık...

Bu bakımdan ona İlhan Abi diye hitap etme şansım olmadı.

Ne güzel bir abiymiş.

Hep anlatırlar.

Cumhuriyet Gazetesi’ne, Türk Basını’na başsağlığı diliyorum.

Nur içinde yatsın.