Her filmin bir müziği vardır. Sahneye göre gerilimi, sükûneti, mutluluğu, heyecanı yükseltir fonda verilen müzik.

Otuz kırk saniyelik reklâm filmleri bile müziğe ihtiyaç duyar.

Müziksiz yayınlanan reklâmda özellikle vurgu yaparlar, "Bakın" derler, "biz bu reklâmda isteseydik müzik kullanabilirdik."

Onun parasını da sizden çıkarırdık demeye getirirler.

*

Sadece filmlerin değil, gezilerin de müziği vardır.

Sevdaların ve başka unutulmaz zamanların olduğu gibi.

Karadağ'da gezerken, benim zihnimde dolaşan Yusuf Hayaloğlu'nun eseriydi.

"Şu dağlarda kar olsaydım

Bir asi rüzgâr olsaydım..."

*

Karadağ'ı Ardan Zentürk'ün bir programında görmüştüm bir vakit önce.

Tarihiyle, coğrafyasıyla, kültürüyle etraflıca tanıtmış, "Buraya gitmek lâzım" fikrine sabitlenmemizi sağlamıştı.

Kısmet bugüneymiş.

*

Hayaloğlu'nun eserinde sözler şöyle devam ediyor bildiğiniz gibi:

"Arar bulur muydun beni

Sahipsiz mezar olsaydım..."

Karadağ'dan az ötede, Srebrenitsa'da onbeş yıl önceki vahşi savaştan kalan binlerce sahipsiz mezar vardı.

Katliam sonucu öldürülen sivil Boşnaklar, toplu halde mezarlara gömülmüşlerdi.

*

64 ayrı toplu mezara gömülen Bosnalılar, aileleri ve yakınları tarafından tören düzenlenerek, kuralına göre defnediliyor.

Anma törenine elli bin kişinin katılmasına da dikkat çekmek gerekir.

Bu sıradan bir cenaze töreni değil.

Üç gün önce Karadağ'da da Srebrenitsa katliamı için Türkiye'nin Karadağ Büyükelçisi Birgen Keşoğlu ve Karadağlı yetkililerin de katıldığı bir toplantı yapıldı, anma töreni düzenlendi.

*

On beş yıl sonra düzenlenen anma törenlerindeki bütün konuşmalarda, barışın önemine vurgu yapılıyor.

Katliamı yapanların devlet başkanı ile katledilenlerin devlet başkanlarının anma töreninde bir arada bulunması kadar, Sırbistan tarafından Srebrenitsa olaylarının kınanması da çok önemli.

Anma töreninde sadece Bosnalılar olsaydı, Balkanlarda barışın uzak olduğunu söylemek gerekirdi.

Oysa şimdi Sırbistan Lideri Tadiç, Bosna Hersek Lideri Sladziç, Hırvatistan Lideri Yosipoviç, Karadağ Lideri Vuyanoviç ve Başbakan Erdoğan aynı törende.

Hepsi 'iç'ten konuşuyor üstelik.

Demek ki barış yalnız kelimelerde değil, hayata geçen, yaşanan bir şey artık.

*

Ayrıca Türkiye ile Sırbistan arasında vizelerin kaldırılması da çok anlamlı.

Belki bir gün bütün sınırlar anlamsız hale gelecek.

Herkes, elini kolunu sallayarak veya ellerini cebine sokarak istediği yere gidip gelebilecek.

Fazla ütopik gelmesin...

Neden olmasın?

Kuşların, kaplumbağaların, börtü böceğin yaptığını insanlar niye yapamasın?

Hayvanlar kadar olamayacak mıyız?

Çok mu zor?