12 Eylülde neyin oylanacağını zihinlere iyice yerleştirmek lazım.
CHP’yi hakkıyla bilen nesiller neredeyse kalmadı.
Kitap okusalar bilecekekler. Okumadan aydınlanma nasıl olur? Moskova’da bebeği sırtına bağlı kadının yürüyen merdivende kitap okuduğunu sizlerle paylaşmıştım. Washington DC’de kırmızı ışıkta bekleyenlerin de yine kitap okuduklarına şahit olmaktayım. Amerika’da kitap satan mağazalar birer sosyal mekan.
Bu bizde olmadığı için tek parti faşizanlığından haber yok. Mazi hafızası yitirilmiş.
Biri kafaya kasket geçirerek üçüncü sınıf Ecevit kopyacılığı yaptı grafiği yükseliyor. Böyle beleşçilik nerede var? Aldığı gömleğin markasından habersiz politikacı, yarın vatanın en ücra köşesinden nasıl haberdar olabilir?
Hafızaları tazelenmeli şuurlar bilenmeli.
Tek parti iktidarında Matbuat Umum Müdürü/Basın Yayın Genel Müdürü Vedat Nedim Tör’dür. Muhalifleri soy adını amalığa kinaye ile söylerler. Bu bürokrat bir gün matbuata bir tamim yollar. Şöyle demektedir. Son zamanlarda bazı gazetelerde Allah’tan ve Peygamberden bahsedildiği müşahede edilmiştir. Bu neşriyat, gençlerin ahlakı üzerinde menfi tesir husule getireceğinden dikkatli olunması rica olunur.
Hadise şudur. Bir gazete, Peygamberler Tarihi diye bir tefrikaya başlamıştır. Böyle bir dizide ne olur? Nuh Tufanı vs. Hükümet buna tahammül edemez. İhtarın tercümesi şudur. Dehal yayını durdurun yoksa canınıza okuruz. Nitekim, o tarihlerde İsmet İnönü’nün fotoğrafı sayfanın alt yarısında basıldı diye gazete kapatılmıştır.
Menderes de Turgut Özal da Süleyman Demirel de gazetelerden çok çektiler. Buna rağmen hoş görülü idiler. Onlar için yazılıp çizilenin yüzde birinin tek parti devrinde görülmesi muhaldir. Bir gün Necip Fazıl, Büyük Doğu mecmuasının kapağına kocaman bir kulak çizimi koyar. Altında şu yazılıdır:
-Başımıza kulak istiyoruz!
Milli Şef, Reisicumhur duyma engellidir. Buradan hareketle bir hiciv yapılmakta. O sayı hemen toplatılır, dergi kapatılır, Necip Fazıl hapse atılır. Halk ise intikamını sözlerle almaktatdır. Sağır der, pilli şef der vs.
Bunlar dünde mi kaldı?
Hiç öyle değil!
CHP 1973’te seçimleri kazandığında Güniz Sokak’ta Başbakan Demirel’in evi önüne yığılan yüzlerce CHP’li fincanı taştan oyarlar şarkısnı tahrif ederek bir ağızdan Nazmiye Demirel için seviyesizce bir tezahüratta bulunuyorlardı. TRT Önünde ise Erol Evgin ve Jülide Gülizar’ın başını çektiği ekip bir taraftan halay çekerken bir taraftan da ‘Şaban kümese!’ diye bağırıyorlardı. Genel Müdür Şaban Karataş ziraat profesörü idi.
Sana söven, kandilini yeren, Kurbanını aşağılayan asker bürokrat, noksansız şekilde hangi ruhu taşımaktadır? Onları hangi zihniyet yoğurmuştur?