Ordumuzla öğünürüz.
Elbette öğünelim!
Coğrafyamız güçlü bir orduyu mecbur ediyor.
Sadece coğrafyamız mı? Geleneğimiz de.
“Ordu millet” olmakla da öğünüyoruz.
Türkler geçmişte kalabalık ve yerleşik Çin’le ordu millet oldukları ölçüde baş edebildiler.
Batıda da ordu millet olarak var olabildik. Gerektiğinde hepimiz askeriz!
Şimdi de güçlü ordumuz olsun. Fakat, gücümüz silahla, askerle ölçülmenin üstünde olmalı.
Peki dünyanın en büyük ordusu hangisi?
Sayıya vurulursa, Çin ordusu. 2 milyon 225 bin mevcutlu bir ordu. Milyarı çoktan aşmış Çin nüfusuna kıyaslanırsa, kalabalık sayılır mı bu ordu?
ABD ordusunun 1.5 milyona varan mevcudu ile ikinci sırada olduğunu, ama nüfusuna oranla, Çin ordusundan daha kalabalık sayılması gerektiğini söyleyebiliriz.
Böyle bakarsak, 3. sırada bulunan Hindistan’ın ordusunu küçük, ama Kuzey Kore’nin ordusunu çok büyük saymamız gerekir. Milyara yaklaşan nüfusuyla Hindistan’ın 1 milyon 325 binlik ordusuna mukabil, Kuzey Kore 23 milyonluk nufusuyla, 1 milyon 100 bin asker besliyor. Yani nüfusun beşte biri asker! Bu oran kolay kolay yakalanamaz!
Dünyanın beşinci büyük askerî gücü Rusya. O da 1 milyon sınırını aşıyor. Nüfusuyla mütenasip sayılabilir.
Altıncı sırada Türkiye var, 736 binlik ordusuyla. Türkiye’nin de nüfusuna nisbetle daha kalabalık bir ordusu olduğunu söyleyebiliriz. Yuvarlak olarak yüz kişide birimiz asker.
Güney Kore, Kuzeyle husumet yüzünden 50 milyonluk nüfusuna rağmen, 687 binle kalabalık bir ordu besliyor. Fakat, hasım güç “kardeş” Kuzey Kore ile kıyaslanırsa, daha küçük bir ordusu olduğu ortada.
Türkiye, Kuzey Kore veya Güney Kore kadar olmasa da, nüfusuna nisbetle kalabalık bir ordu besliyor.
Bunun bir makullük sınırına doğru inmesinin zamanı gelmişe benziyor. Asker sayısının, tehdit algısı ile belirlendiğine dair bir haber vardı. Meşhur “Kırmızı Kitap” değiştiği için, asker ihtiyacı 120 bin düşmüş.
Bu iyi bir haber.
Evet askerlik kutsal, ordu “Peygamber ocağı”. Türkiye’deki bu anlayışı değiştirmek zor.
Fakat, askere giden çocuklarımız, gerçekten “asker” oluyorlar mı?
Buna “evet” demek de zor!
Başlığımızda “asker oldum vatana, gidiyorum lojmana” dedik.
Askere alınan çocuklarımızın bir kısmı askerî lojmanlarda hizmetli olarak istihdam ediliyorlar!
Bedava işgücü!
Bundan daha fazlası, “sosyal tesislerde” hizmetli er olarak kullanılıyor. Böyle görevlendirilen askerlerin sayısı 65 bini geçiyormuş.
Evet! 65 bin kişi, dünyanın birçok ülkesinin bu kadar askeri yok!
Askerlik mecburi. Çocuklarımızı asker olarak gönderiyoruz, onlar sosyal tesislerde hizmetli olarak çalıştırılıyor!
Ordumuzu güçlendirelim. Silah ve teçhizatını en mükemmel ve modern hale getirelim. Fakat asker sayısını azaltalım ve asker olarak gönderdiğimiz çocuklarımız, asla hizmetli olarak görevlendirilmesin!
Birçok memleket evladı da askerî sosyal tesislerde sivil olarak çalışsın, böylece istihdam oluşturulsun!