Bir gün içinde bütün dünya yeni bir kelime öğrendi. Esasen bilenler için yeni değildi, fakat bilmeyenler büyük bir sür’atle vakıf oldular.
Modern zamanlarda “dünya köyü” tasavvuru böylece güç kazanıyor.
WikiLeaks, “kaynaklarının gizliliğini koruyarak hükümetlerin ve diğer organizasyonların hassas belgelerini yayınlayan, İsveç merkezli bir uluslararası organizasyon”muş.
Kuruluşundan sadece bir yıl sonra organizasyonun ve wikileaks.org’un veri tabanında 1.2 milyondan fazla doküman bulunmakta imiş.
26 Temmuz 2010’da Amerikan ordusunun 2004-2009 Afganistan Savaşı’na ait 92.000 belgeyi The Guardian, The New York Times ve Der Spiegel gazeteleriyle birlikte açıklamış. Belgeleri sızdıran er Bradley Manning vazife yaptığı Kuveyt’deki ABD üssünde tutuklanmış.
Son yayınlanan ABD belgelerinde Türkiye ile ilgili bir hayli malzeme var. Bu malzemede yer alan bilgiler diplomatik kaynakların, yetkililerin gizlilikten yararlanarak açık konuştuklarını, zamirlerini ortaya koyduklarını gösteriyor.
ABD yetkililerinin Türkiye’nin mevcut hükümetinin dış ilişkilerinden memnun olmadığı sır değil. Bunu elbette açıkça dile getirmiyorlar, fakat kapalı kapılar ardında konuştukları, yazıştıkları anlaşılıyor. Bir de onlar adına Türkiye’de konuşan kişi veya merkezler bu arkaplanla ilgili işaretler veriyorlar.
Bu belgelerde, bilhassa başbakan Erdoğan ve hariciye vekili Davutoğlu hakkında hiç de nazik sayılmayacak ifadeler yer alıyor. Hele Dışişleri Bakanı Ahmet Davutoğlu’ndan “tehlikeli” olarak söz ediliyor. Tehlikeliliği pekiştiren bir ifade de “deli”!
Bu ifadeler üzerine ahkam kesen muhalif partilerin yöneticileri ve bazı eski hariciye mensupları, neredeyse “mucibince amel edilsin, derhal azledilsin” demeye getiriyorlar.
Doğrusu, ABD’nin gizli belgelerinde bugünkü yöneticilerle ilgili çok övücü, objektifliği aşan medihkarlık görse idim, şüpheye düşerdim. Şimdi mutmain oldum diyebilirim.
Batılılar bizim hangi liderlerimizi övdü?
Hangilerini baş tacı etti?
Biz de o övgüleri gerçekmişcesine benimsedik. Neden övdüklerini, nasıl onları yarayan işler yaptıklarını düşünmedik, araştırmadık.
Batılıların modern dönemde en fazla aleyhtarlık ettiği yöneticimiz kimdir?
Elbette Sultan Abdülhamid!
Ona takılan lakaplar, başka hiç bir yöneticimize yakıştırılmadı. Bazı onun izinden gidenler de Abdülhamidlikle korkutuldular.
Abdülhamid “kızıl sultan”dı!
Biliniyor ki, şiddet kullanmadı. İdam cezalarını sürgüne çevirdi. İcraatını beğenmediği yöneticileri valiliklerle, yüksek dereceli yöneticiliklerle ödüllendirerek merkezden uzaklaştırdı.
“Müstebit”liği devlet otoritesinin kullanılmasından başka bir şey değildi.
Türkiye’nin Abdülhamid sonrası yöneticileri onunla kıyaslanamayacak kadar kan döktüler, hürriyetleri gasp ettiler. Milleti hiçe saydılar. Belki de bu sebeple batılılardan övgü aldılar.
Açıklanmakta olan ABD gizli belgelerine bakarak “ya bugünkü yöneticilerimizi övselerdi” demekten kendimi alamıyorum!