Önümüzde büyük hedefler var.
2023 var.
2071 var.
Mağribden Maşrıka tarih tashih oluyor, tarih aslına dönüyor. Tunus, bir halk ihtilali yaşadı. Sıra diğer Orta Doğu ülkelerinde. Ismarlama yönetimler devri bitecek. Türkiye, artık bölgenin süper gücü. Bu defa her şeye hazırlıklıyız.
Tarih, gülüyor, talih dönüyor.
Bu altın tepsi içinde gelen fırsatı kurda-kuşa yem etmemek lazım. Selçuklu’nun amblemi kartaldı. Çünkü devlete kuzgunlar, akbabalar da musallat olur. Kartal gibi olunduğunda kuzgunlara hayat hakkı verilmez. Osmanlı devlet umdesinin o meşhur sözü kulaklara küpedir ‘ya devlet başa ya kuzgun leşe!’ Bu tavizsizliğin adıdır.
AB’nin yarın ne olacağı belirsizdir. 10 yıl sonra ‘Avrupa Birliği’ diye bir kurum kalmayacağını tahmin ediyoruz. Veya 5 iri-kıyım devlet yeniden teşkilatlanır. ABD ciddi ekonomik sıkıntılarda. Türkiye, birkaç yıldır küresel krize rağmen tırmanışta. Hayrettir ki içerideki terör ve kavgalara rağmen tırmanışta. Bu tırmanışın devam etmesi, bu rüzgârın dinmemesi lazım. 2023’te Büyük Türkiye’ye, 2071’de asıl hedef olan Cihan Devleti Türkiye’ye/Süper Güç Türkiye’ye ulaşmalıyız. Bunlar devlet hayatı için çok yakın günlerdir.
Bu iki tarih, önümüzdeki Kızılelma’dır. Tarihte ilk defa yirminci asırda Kızılelma hedefimiz olmadan bir çağ geçirdik. 29 Ekim 2023 ve 26 Ağustos 2071 Kızılelmaları içinde yaşadığımız yıllara bağlı. Bu sebeple 12 Haziran 2011 seçimleri çok önemli. Önümüzde böylesine büyük hedefler varken, çevremizde ihtilaller yaşanır, rejimler çöker, tarih ve talih bizi yeniden iş başına davet ederken seçim savurganlıklarına girmek, iktidar değişikliği hatalarına sapmak bu ülkede yaşayan hiçbir kimsenin hak ve yetkisi olamaz. Bunu istikbal affetmez.
Düşmanımız ne o ne budur.
Düşmanımız istikrarsızlıktır.
Koalisyondan söz eden muhalefet var.
Allah, yazdıysa bozsun.
27 Mayıs darbesinin kötülüklerinden biri de istikrarı yıkarak Türkiye’yi ilk defa koalisyon hükümetlerine mahkum etmesidir. 10 yıldır istikrar içinde giden DP iktidarı devrilip yerine 1961’de 80’lik İnönü başkanlığında koalisyon hükümeti dikildi. 1965’te gelen AP iktidarına 5 yıl bile çok görüldü. 12 Mart 1971-12 Eylül 1980 arası azınlık ve sol ve sağ koalisyon hükümetleri dönemdir. Bu 10 yıllık kayıptan sonra ilk istikrar 1983-1990 arası ANAP’la yakalandı. 1990-2002 dönemi ise yine azınlık ve koalisyon hükümetleriyle kayıp yıllardır. Görüldüğü gibi 1950-2010 diliminde sadece 25 yıl istikrarlıdır.
Bu sebeple çok dikkatli olmak lazım.
Kim hangi partiden olursa olsun.
Ortak payda Türkiye’dir, Türkiye’nin âli menfaatleridir, geleceğidir. İster sosyal demokrat, ister Kürt, ister milliyetçi, ister liberal, isterse muhafazakâr olun. Oyunuzu istikrara vereceksiniz. Macera peşinde koşamayız. Şu gün vardığımız noktada iktidarın adı, partisi, rengi hiç önemli değil.
Önemli olan vazgeçemeyeceğimiz istikrardır.
Büyük işlerin eşiğindeyiz.
Karşınızdaki duvara şöyle yazsanız yeridir:
Gelecek, iktidar ve istikrarı korumakta!