Necmeddin Hoca’ya rahmet-i rahmana uğurladık... Milyonlar uğurladı... Âlem-i İslâm uğurladı...
Ardından yazılanlara bakınca, “ne çok seveni, ne çok takdirkârı, ne çok öveni varmış!” diyesi geliyor insanın.
Necmeddin Hocayı anlayan, fikirlerine karşı çıksa bile, yaptıklarını objektif olarak değerlendiren, olumlu icraatlarının hakkını teslim eden kaç kişi vardı düne kadar Türkiye’de?
Gerçi Erbakan’ın bir süredir, haziran seçimleri kâbusu yaşayan ve üçüncü hezimeti mukadder gören bazı çevreler tarafından bir ümit olarak algılandığına dair işaretler alınıyordu. Yani Hoca’yı talebelerine karşı koymak. Onu yüceltip reylerini artırarak onun üzerinden bugünkü yönetimi yıpratmak...
Bayatlığı tescilli bu numarayı Hoca yutar mıydı veya halk yer miydi? O başka bahis.
Gelin 14 sene öncesine gidelim.
Filmi geriye saralım.
Hoca 28 Şubat baskıları yüzünden büyük bir üzüntüye kapılsın ve kalb krizi geçirsin, martın ortalarında Hakk’ın rahmetine kavuşsun...
Nasıl bir cenaze merasimi olurdu?
Daha doğrusu cenaze merasimine izin verilir miydi?
Başbakan olduğu halde, devlet töreni yapılır mıydı?
Bugün ona övgüler düzen bir kısım medyanın kalemşörleri neler yazardı?
Erbakan siyaset sahnesine çıktığından beri, bir kesimin en fazla eleştirdiği, en fazla alay ettiği ve en fazla tahkir ettiği siyasetçi değil miydi?
Perdede, ekranda Erbakan resmi göründüğünde kahkahalar patlatmak, veya yuh çekmek rutin işlerden değil miydi?
Halkın bir bölümünün sevdiği, benimsediği bir lideri küçük düşürmek, tehzil etmek neden dayanılmaz bir işti?
Hoca’yı 28 Şubat’tan sonra öldüremediler.
Partisini kapattılar, siyasi akımını öldürmek için, buna da muvaffak olamadılar. Yetmedi bir daha kapattılar, yine başaramadılar.
28 Şubat sırasında ve sonrasında Hoca’ya saldırmanın büyük rantını yiyenler, böylece kasalarını, keselerini ve omuzlarını dolduranlar...
Şimdi Hoca medihkârı!
Neden böyle?
14 yıl içinde Hoca değişti mi? Onların övgüsünü gerektirecek işler mi yaptı?
Hayır. Hoca bildiğimiz Hoca. Fikirleri bildiğimiz fikirler. İstikameti değişmeyen istikamet!
28 Şubat’ın şerefsizleri, ahlâksızları, namussuzları, rezilleri, kepazeleri, müptezelleri...
Zerre kadar haysiyetiniz varsa bunu yazın!
28 Şubat’ta Hoca’ya karşı neden tavır aldığınızı yazın. Nedametinizi yazın. Pişmanlığınızı yazın.
O büyük adama karşı küçüklüğünüzü yazın! Hadi ne duruyorsunuz!