Yani ikinci Erbakan!
Tarihimizde bazı ikinciler birinciden meşhurdur, mühimdir. 2. Mehmet mesela... Çünkü İstanbul’un fatihidir. 1. Mehmet, yani Çelebi Mehmet ne kadar önemli olursa olsun, İstanbul fatihinin önüne geçemez.
İkinci Abdülhamid de öyle. “Sultan Abdülhamid” denilince hep o hatırlanır.
Tabiî, birincinin gölgesinde kalan ikinciler de vardır. 2. Selim mesela. Birinci Selim Yavuz’dur bilindiği üzere. Onunla aşık atmak her babayiğide nasib olmaz. İkinciyi birinciden ayırmak için “Sarı” sıfatı uygun bulunmuştur.
İşi uzatmayalım ama, Ahmet’lerin üçüncüsünün, Murat’ların dördüncüsünün baskın olduğunu da hatırlatmadan geçmeyelim...
Necmeddin Erbakan hocamız öyle bir zamanda rahmet-i rahmana vasıl oldu ki, memlekette siyaset tütüyordu.
Öyle anlaşılıyor ki, mahdumları Fatih Bey de bu kokudan kendini alamamış. Bazı taşra şehirlerinde siyasete ısınma konuşmaları yapıyor anlaşılan.
Düzce’de Saadet Partisi’nin il divan toplantısında konuşmuş. Fatih Erbakan, salona girişte partililer tarafından tıpkı rahmetli Hoca karşılanır gibi, ‘Mücahit Erbakan’ sloganları ile karşılanmış. Faaliyet raporlarının okunmasına ara verilerek, kürsüye davet edilmış.
Fatih Erbakan, babası Necmettin Erbakan’ın İslâm dünyası içinde ayrı bir yeri olduğunu belirttikten sonra, “İşte bizim inananlarımız var, diğer partilerin seçmenleri var” diye konuşmuş.
Başlangıç için nasıl?
Başlangıçlar zordur! Fatih Bey de zor bir başlangıç yapmış. Necmeddin Hoca’nın sağlığında onun parti toplantılarında konuşup konuşmadığını bilmiyoruz. En azından, çok fazla basına yansımadığı için bilmiyor olabiliriz.
Ayrıca Necmeddin Hoca, ulu bir çınar olduğu için, koca dalları dibinden fışkıran filizlere fazla ışık bırakmıyor olabilir.
Bu yüzden genç Erbakan’ın siyasi faaliyetlerinden fazla haberdar değildik.
Şimdi Saadet seçimler yaklaşırken nasıl bir strateji takip edecek?
Hoca’nın emanetini nasıl daha ileriye götürecek?
Hocam bir zamanlar partisini birinci parti yapmıştı. Halbuki son seçimlerde Saadet çok fazla varlık gösteremedi.
Bu seçimlerde gösterebilir mi?
Bu elbette teşekilatın Necmeddin Hocasız kendini ısbat etmesine bağlı.
“Bu kolay mı?” derseniz, “elbette çok zor!” derim.
Fatih Bey, en azından babasının soyadının telaffuzunu sürdürerek siyasette bir hava estirebilir.
Bu konuşmasını sorarsanız, iyi bir örnek olduğunu söyleyemem.
Eğer Necmeddin Hoca zirvede iken “İşte bizim inananlarımız var, diğer partilerin seçmenleri var” dese idi, bir nebze anlaşılabilirdi. Fakat, partinin oyları bu kadar aşağılara inmişken, böyle bir söz sarf etmek en azından ilm-i siyaset yönünden doğru değil.
Hoca’nın en yukarıdayken dahi böyle söylediğini duymadık. Çünkü bir siyasi parti daha fazlasını ister ve iktidarı tek başına omuzlamaya yürür.
Nitekim Hoca’nın talebeleri böyle konuşmadan onun elde ettiği oy oranının iki katına kadar ulaştılar.
Bilmem ki genç Erbakan, yakın dönem tarihinden hisse çıkarır mı?