Robinson için, hayatta en son gerekli olan şey, bir anayasadır. Tek başına bir adada yaşayan adam, ne yapsın yasayı, anayasayı!

Bir kutu kibrit bile çok daha değerlidir.

Ne zaman ki Cuma ile karşılaşır, işte o günden itibaren, bir takım kurallara ihtiyaç doğar.

Her ikisinin de hak ve görevlerinin belirlenmesi, sınırlarının çizilmesi gerekir.

Bir arada yaşamak durumunda olanların sayısı artınca, Robinson ile Cuma'nın ihtiyacı olan kurallardan daha fazlası gerekli hale gelir.

*

Biz ülke olarak, bugüne kadar defalarca anayasa hazırladık.

Yüzlerce defa da madde düzenlemesi yaptık.

Kimi zaman birer ikişer madde değiştirdik, kimi zaman üçer beşer.

Oyladık, oyalandık...

Anayasayı yamalı bohça haline getirdik.

*

Her yaptığımız anayasa, askerî darbe sonrası hazırlandı.

Bugüne kadar bir defa olsun siviller eliyle gerçekleştiremedik.

Yirmi birinci yüzyılda nihayet böyle bir ihtiyacın varlığı, bütün kesimler tarafından kabul edilir oldu.

*

Cumhurbaşkanı yeni bir anayasanın gerekli olduğunu beyan ediyor.

Başbakan, aynı şeyi söylüyor.

Meclis de, diğer kurumlar da bu konuda hemfikir.

Sendika ve dernek gibi sivil toplum kuruluşları da, vatandaşlar da.

Yeni bir anayasa taslağı hazırlayıp tartışmaya açan TÜSİAD da bir dernek nitekim.

Güvercin Sevenler Derneği'nden farkı, büyük patronlara ait olması.

*

Aynı şekilde hemşeri derneklerinin de bu konuda katkıda bulunma hakkı mevcut.

Her fert ve kuruluş, yeni bir anayasa için teklif sunabilir.

Anayasa için fikir beyan etmek, yalnızca muslukların başında olanlara tanınmış bir hak değil.

Hazır bu tartışma ortamı varken, bakkallar da minibüsçüler de düşüncelerini ortaya koymalı.

Fırsat bu fırsattır.

Sonradan itirazda bulunmak zorunda kalmamak için, şimdiden herkes ve her kesim fikrini söylemeli.

*

Basına düşen görev derseniz, zaten yıllardır yazılıp çiziliyor.

Yeni konuşmaya başlayan bebeklerin "ana" demesi gibi, eli kalem tutan kim varsa, bulduğu her fırsatta "anayasa" diye söze başlamakta.

Söylenenlerin biri diğerini tutmuyor diye endişe etmeyin.

Tabii ki tutmayacak.

*

Türksel bile bir "cep anayasası" hazırladı, görmüyor musunuz? Vodafon da kurallarını sıralayıp duruyor her gün.

Tartışa tartışa ortaya bir metin çıkaracağız ve sonunda o metin üzerinde uzlaşacağız.

İlk üç maddeymiş, son beş maddeymiş, hepsi hallolur.

Çoğunluk mutabık kaldığı zaman, alnımızın akıyla bir işi başarmanın keyfini yaşayabiliriz.

Yeter ki iyi niyetle üzerinde kafa yoralım.

Anayasa, üç beş kişinin işi değil.

Hepimizi ilgilendiriyor.

Haydi bakalım, fikri olan şimdiden söylesin, zira seçimden sonra kollar ciddi olarak sıvanacak.