Bingazi’de dört yüz kadar genç taşkınlık yaparak konsolosluk personelimizi rahatsız ettiler. Tabela indirdiler, Türk bayrağını indirme talebinde bulundular. Bunlar, çabuk aldatılabilecek, heyecanlı gençler. Türkiye Başbakanının, ‘muhaliflerin silahlandırılmasına karşıyız’ sözlerine öfkelenmişler. Bunun, ‘Libya’da iç harbe karşıyız’ demek olduğunu kavrayamıyorlar.
Libya olaylarının daha başında Bingazi’ye dikkati çekmiştik. Türkiye, mükemmel diplomatik ataklarla işi, oldu-bittiye getirip, Bingazi’de kendine tabi bir yapılanmaya kalkışan Fransa’yı devre dışı bırakınca adı geçen devletin bunu hazmetmeyebileciğini dile getirmiştik.
Muhalifler, davalarında haklılar. Bir deli, Libya halkının başından artık gitmelidir. Yemedikleri, soymadıkları, doymadıkları ne kaldı? Diktatörler, 30, 40, 50 yıl bir milletin nesi varsa kendi hesaplarına kullanmaları yetmiyormuş gibi kendilerinden sonra da çocukları aynı saltanatı devam etsinler isteğindeler.
Muhalifler buna öfkeli.
Bu sebeple haklılar.
Ancak, aynı muhalifler hadiselerin içindeler. Dışardan, soğukkanlı bakmaları mümkün değil. O diktatörleri başlarına musallat edip kendilerine hizmet ettiği sürece onlara destek olan emperyalist güçler, doymaz menfaatleri için gerekirse Libya’yı parçalama niyetindeler. Sömürgeler çağında Afrika, köle deposu olarak görülüyordu. Talihsiz kıtanın gördüğü göreceği rahat, Osmalı döneminde olmuştur. Bu da kuzey ve kısmen orta Afrika’dadır.
Şimdilerde Afrika tekrar keşfediliyor. Çin’in Türkiye’den önce keşfetmesi geçmiş Türk hükümetleri adına büyük bir ayıptır.
Türkiye’nin Libya’ya bakışı batılılardan farklıdır. Türkiye, Libya’ya kardeş nazarıyla bakıyor. Böyle bakmaya onun derdiyle dertlenmeye mecbur. Bingazi’den işçilerimizi tahliye için giden gemilerin hepsinin adı manidardı. Fakat ilk ikisi olan Osman Gazi ve Orhan Gazi daha manidardı. Onun için o günlerde dedik ki Libya’da bir şu ân çalışan Türkler var bir de Türk soyu Türkler. Bunlar da nüfus olarak KKTC’den az değildir.
Türk devletinin şu anki Libya siyaseti, ülke bütünlüğünü korumaya dönüktür. Sıcak şartlarda muhalifler bunun ne kadar değerli olduğunu anlamayabilirler. Kapanın elinde kalmasın diye gayret sarf ediliyor.
Usanmadan ve her yolla gerçekleri anlatmalıyız. Yardıma giden geminin limana sokulmaması hangi aklın eseri olabilir? Muhalife ortak kültürün diliyle o meşhur Hadisi Şerifi hatırlatarak demeli ki ‘men sabere zafere/sabreden zafere kavuşur’.
Ve yine demeli ki:
Kime inanacağınıza dikkat edin. Bütün İslâm âleminin başına gelenler düşmanla dostu karıştırmasından doğdu. Şehrin adı, belki 1450’lerdeki hayrsever insan bin Gazi/Gazioğlu’ndan gelse de biz onu Türkçeleştirip 1000 Gazi olarak sevmişiz.
Sanki orada, sahilde 1000 Gazi, Anadolu topraklarına hasretle bakmaktadır.
Libya’da şehid düşmüş gazilerimizin torunları, size yardıma gelmek için devlete müracaat ettiler.
Sayılsa bin gençten az çıkmayabilir.
Bin Gazi veya 1000 Gazi...
Ey büyük coğrafyamızın mazlum çocukları!
Sizin bayrağınız sizin mübarek bayrağınızdır. Fakat indirilmesini istediğiniz o ay-yıldızlı albayrak bütün İslam âleminindir.
Türk bayrağı inerse yer yüzünde hür Müslüman kalmaz.
Çocukluk yapmayın...
Biz, sizi sizden daha çok düşünüyoruz