Washington, DC

> Yunanistan'da gelinen nokta o kadar vahim ki bu ülke, Batı Trakya ve 12 Adanın satımıyla kurtulacak gibi değil...

Yunanistan ve Suriye, iki komşumuz... İki komşumuz da açlığın pençesinde. İlki ekmeğe aç. İkincisi hürriyete.
Komşusu aç iken uyumayı mubah saymayan bir medeniyet dairesinin mensubuyuz. Suriye için kapıları açtık. Canını kurtaran ana vatana geçiyor. Mülteciler 10 bini aştı. Kardeşlerimizi çocuk bahçelerine varıncaya kadar düşünerek en iyi şekilde ağırlıyoruz. Almanya da bir ara bu itibara ortak olmak istedi, fakat herhalde Ankara, kibarca reddettiği için bir daha sesleri çıkmadı. Suriye’nin tamamı gelse yine misafir ederiz. Nitekim Başbakan Erdoğan, önümüzdeki günlerde Şam ve Kahire’ye gidecek. Seçim sonrası teşekkür konuşmasında bütün o iklimleri de andı, çünkü Türkiye’dekilerin reyi, onların duası kendisi ile idi. AK Parti kazandı diye o merkezlerde halk sokağa döküldü. Başbakanın gitmesi müthiş bir atak, fakat en az 100 mükemmel yetişmiş güvenlik görevlisinin refakat etmesi, yenilecek-içilecek her şeyin buradan götürülmesi gerekir.
Orta Doğu, Kuzey Afrika, Osmanlı Coğrafya’sının veya diğer söyleyişle Osmanlı Milletler Topluluğu’nun doğu ve güney kanatları. Güneye, sıcak gündemde, fakat batı kanadında henüz atılmış bir adımımız yok.
Çıkmaza girince daha evvel şunu demiştik...
-Yunanistan, Batı Trakya ve 12 Adaları Türkiye’ye satabilir. Rusya da soğuk savaştan sonra Doğu Almanya’yı Batı Almanya’ya satmıştı.
Ne var ki bu artık yetmez, gelinen nokta o kadar vahim ki bu ülke, Batı Trakya ve 12 Adanın satımıyla kurtulacak gibi değil...
Daha köklü icraat gerekiyor.
Daha köklü ve daha cesur.
Yunanistan, Türkiye’ye iltihak etmeli, yani olduğu gibi Türkiye’ye katılmalıdır. Şimdi bu teklifimize hayal diyen ve dudak bükenler olacaktır. Varsın olsun. Bizim vazifemiz, perdeyi aralamak, fütürologluk yapmak, ezberleri bozmaktır. Ya böyle veya buhrana devam. Coğrafyanın kanunları vardır, o kanunlar insanların zoruyla bir dönem değiştirilebilir. Ama önünde-sonunda coğrafya, tekrar kendi zeminine oturur. Yunanistan, 1829’da garbın iğfalleriyle Osmanlı İmparatorluğuna ilk isyan edip kopan parçadır. Şimdi o asi çocuk, aç ve perişan. Yuvaya ilk dönen de o olacaktır. Bu dönüşle dört mesele birden hallolur. 1- Yunanistan’ın açlık meselesi biter, O’nun açlıktan kurtulması AB’yi de kurtarır. 2- Türkiye-AB sürtüşmesi ortadan kalkarak, Türkiye doğrudan AB üyesi olur. 3- Kıbrıs meselesi kökten tedavi görür. 4- Patrikhane, Heybeliada gibi müzmin sıkıntılar yok olur.
Bu coğrafyanın kanunlarını kabul etmekten başka şans yoktur.
Böylece yirminci yüzyılın vahim hataları düzelecektir.
Dünyanın, bilhassa batının Türkiye’ye özür borcu vardır.
Yunanistan’ı başkaları takip edecektir.