Başbakan Sayın Tayyip Erdoğan, pazar günü iftar konuşmasında devlet politikasını açıkladı. Birinci konunun terör olduğunu vurguladı. Terörün Kuzey Irak’tan yönetildiği malûmdur. Her hâl-ü kârda, çetelerin sınır aşarak Türkiye ile Irak arasında gidip gelmelerine son vermek gerekiyor. Bombardıman devam edecektir. Kara harekâtına hâcet kalmadan sonuca ulaşılabilir mi, göreceğiz.
İkinci konu, gittikçe müzminleşen, berbatlaşan Suriye’deki gayri meşru Baas azınlık rejimidir. PKK’nın son eylemlerinde Suriye etkisi kesindir. Tahran’ın Şam’a “dayan arkanda ben varım!” veya benden korkularından sana bir şey yapamazlar!” telkini muhakkaktır. İran, Suriye’de iktidar değişirse, Doğu Akdeniz’deki etkisinin sona ereceğinden endişe ediyor.
İran Cumhurbaşkanı Mahmud Ahmedinecad’ın Başbakan Erdoğan’la yaptığı uzun telefon konuşmasının içeriği elbette mahremdir. Ancak Suriye’ye baskı yapılmamasının istendiği açıktır. Suriye gibi İran da bize karşı PKK kozunu oynuyor mu bilmiyoruz.
Türkiye terörü bitirmeye azimlidir. Gûyâ dostça telkinlerle terörün üzerine gitmemizi yavaşlatmak mümkün değildir. Hükûmet kesin kararlıdır. Taviz vermek, terörü azdırmakla sonuçlanır.
Suriye’ye gelince, diktatörlük döneminin sonu olmadığını anlayana kadar Ankara’dan destek alamaz. Sıkıntıya düşen Kaddafi’nin Venezuela’ya gitmek istediği söylendi. Halbuki dostu Chavez hastadır. Petrole dayalı kabadayılık politikasını sürdürecek gücü azalmıştır. Chavez bile muhaliflerini kesip biçmekle bir yere varılamayacağını anlamış gibidir.
Somali’ye gelince, Sayın Erdoğan, o ülkedeki trajedinin, bütün insanlığın konusu olduğunu dünyaya gösterdi. Türkiye, saygınlık kazandı. Dünya ne kadar etkilendi, göreceğiz.
Ekimde Türkiye Büyük Millet Meclisi yeni döneminin ilk yılına başlayacaktır. Bir ay kaldı. Çok müzminleşen anayasa konusunun öncelikle ele alınacağı biliniyor. Yenilenmiş, muâsır medeniyet çizgisine çok yaklaşmış bir Türkiye olacaktır.