Kim bu “Bağımsız Aysel”? Kimden “bağımsız”?
“Aysel” apaçık Türkçe bir isim. Hatta diyebiliriz ki, cumhuriyet öncesi örneği bilinmeyen bir isim. Her halde “Mehtab”ın türkçesi! Bu mânada Aysel Tuğluk tam da ismiyle müsemma “cumhuriyet kızı”!
Benim babam kızlarına bu ismi koymayı düşünmediği gibi, benim de asla aklımdan geçmez. Bizim müslüman geleneğimizde böyle bir ad yok!
Demek ki, Aysel’in babası düşünmüş. Demek ki, Aysel babasıyla anasıyla aynı görüşte değil. Belki de Aysel’in ebeveyni, “Türkçü” idi!
Kızları ise kıpkızıl Kürtçü!
Kürtçülüğünün sebebini bilemiyorum. Özel-genel, şöyle-böyle, haklı- haksız sebepleri vardır. Fakat bunlar şahsî sebeplerdir. Belki de derin bir baba kompleksi yatıyordur arkada!
Fakat Aysel şahsi sebepleri umumileştiriyor. Umumileştirmesi de gerekiyor. Van’da konuşmuş. “Siyasal kopuşa gidiyoruz” demiş.
Yani bağımsızlığa! (Yoksa “bağımsız Aysel”den kasıt bu mu idi?)
Peki neden “siyasal kopuş”a gidiliyormuş? “Bu kadar ölüm, acı, öfke duygularıyla ortak bir gelecek vadedilemez” deyu buyurmuş.
Doğru söylüyor! Bu kadar ölüm, acı, öfke duygularıyla ortak bir gelecek vaad edilemez. Evet, Bağımsız Aysel de bize bunu vaad etmiyor!
PKK’nın, onun paralellerinin yaptıkları bu: Ölüm, acı, öfke! Kin ve nefret tohumları ekmek. Kardeşlerin arasını açmak ve Mehmet’le, Memiş’le Memo’yu düşman yapmak.
Peki neden PKK böyle bir yol takip ediyor? Duygusal kopuşu, ardından siyasi kopuşu sağlamak için.
Senaryo böyle yazılmış. Senaryo tıpatıp uygulanıyor.
“Bağımsız Aysel” esasında bu senaryonun bağımlısı, müptelası, hem de müptezel bir müptelası!
Bir afyonkeş nasıl afyondan vazgeçemezse, Aysel de bu iptiladan vazgeçemez. Yani illetli (patolojik) bir durum.
Aysel bu senaryodaki rolünü iyi biliyor. Bu senaryoda erkeklerden çok kadınlara rol verilmiş. Çünkü, dışarıdan görüntü önemli. Öne sürülecek kadın lâzım.
Haydi Aysel sahneye! Kıvırttır bakalım! Öyle kalça kıvırttırmak değil, siyaset sahnesinde kıvırttırmak!
Replik tamam! Gerisini getir oyunun.
Aysel rolünü deşifre ediyor. Ne yapmak istediklerini söylüyor, farkında olmadan oyunun sonunu ifşa ediyor.
Önce duygusal kopuş istiyorlar. Sonra siyasal.
Bu oyunu sen mi yazdın Aysel? Senin okur yazarlığın bile şüpheli. Sahi gerçek senarist kim? Yoksa Apo mu? Hani şu birilerinin zamanı gelince paketleyip TC’ye teslim ettiği zavallıcık mı?
İran tarafından altı oyulan Kandil yaranı mı?
Onlar da Aysel gibi oyuncu! Aysel düzde, onlar dağda oynuyor. Bu senaryonun holivutlu yazarları var. Holivut, yani ABD’de dünya sinemasının merkezi. Bu merkez aynı zamanda, Yahudilerin hayal ticareti merkezi değil mi?
Holivut sinemasında Yahudi ağırlığı gözden kaçırılabilir mi? Aysel’in kükreyişinde bir Metro Golden Mair aslanı edası sezmiyor musunuz?
Türkiye’nin Kürtçü hareketinde Yahudi parmağı aramaya gerek var mı? İsrail’in Kürtçülük oyununda sadece parmağı yok, eli var, kolu var. Belki başka yerleri de var!
Aysel, bir küçük, bir miniminnacık oyuncu! Senarist teksti koltuğunun altına sıkıştırmış. Bundan sonraki sahnelerde neler olacağını biliyor.
O yüzden bülbül gibi şakıyor. Rüyalarını altı köşeli yıldızlara binmiş kahramanlar süslüyor!
İsrail Türkiye ile zıtlaşmaya önümüzdeki dönemde hız verecek. Çünkü Türkiye’yi zaafa düşürmeye her zamankinden daha fazla ihtiyacı var. O yüzden, Aysel gibi küçük oyuncuların neler yaptıklarına, neler dediklerine iyi bakmak lâzım.