Cumhurbaşkanımız Sayın Abdullah Gül, ansızın Van’a gitti. Oradan helikopterle Irak sınırına. Genelkurmay Başkanı Orgeneral Necdet Özel refakat ediyordu.
Anayasalarımıza göre başkomutan olan Cumhurbaşkanı’nın güneydoğuda Irak sınırında birliklerimizi ziyareti, erlerle birlikte yemek yemesi, elbette askerimizin moralini yükseltir. Ama politik yönü çok ağırlıklıdır. PKK çetelerinin Kuzey Irak’tan sökülüp atılması konusunda devletimizin kararlılığını açıklıyor. Öyle ki, Başbakan Sayın Tayyip Erdoğan da bir ziyarette bulunsa, artık bu, askerimizin Kuzey Irak’a gireceğinin göstergesidir.
Cumhurbaşkanı’nın Irak sınırını sürpriz ziyareti, Irak hükûmetini, PKK’yı dağıtmaya mecbur eder mi? sorusunun cevabı maalesef olumsuzdur.
Zira Bağdad hükümeti, PKK’yı Irak’tan çıkarmak ve üslerini kapatmak istese bile, bunu, Kuzey Irak’taki Kürt otonomisinin başındaki Barzani’ye yaptıracaktır. Ama peşmergeler PKK ile savaşmayacaktır. Binâenaleyh İran’ın Pejak’ı yerinden oynatması gibi bir gelişme ihtimali çok zayıftır. Üstelik Kuzey Irak dağlarının çetelerden temizlenmesi, Amerika’nın oluru ile mümkündür. Irak hükûmeti, hattâ Barzani, -Türkiye ile dostluğun sonsuz menfaatlerini kavrayarak- yapmak isteseler dahi, Amerika okey demeden mümkün değildir.
Amerika ise, İran’la hesaplaşmadan PKK’yı dağıtmaz. İran’la çıkacak bir savaşta Türkiye “ben yokum!” dediği takdirde, PKK’nın hayatı anormal şekilde uzar. Ancak Türkiye’nin, stratejik müttefikinin yanında yer alması hâlinde PKK’nın sonu gelir. Her iki ihtimale göre de PKK; silâhlı kuvvet olarak dağıtılacaktır. Zira hiçbir devlet, kendi ordusu dışında bir askerî oluşum kabul edemez.
Bugünkü şartlarda Türk ordusunun Irak’a girip PKK’yı üslerinden atması dışında bir çare yoktur. ABD, Meksika sınırından yasa dışı ge-çişleri önleyemiyor ama, devletler, sınırlarının -hele ağır silahlarla donatılmış- çetelerce geçilmesine izin vermez.