Suriye konusunda milletlerarası düzeyde birinci söz, artık Türkiye’nindir. Daha birkaç yıl öncesinde sonuncu söz sahibi idik. Bugünkü çizgiyi gerçekleştirenleri tarih değerlendirecektir. Politikayı Başbakan Tayyip Erdoğan yürüttü. Cumhurbaşkanından, genelkurmay başkanından güçlü destekler aldı. Suriyelilere önce bütün kapılarımızı açarak demokrasinin nimetlerini gösterdi. Bu nimetleri gören halk, artık geriye adım atamaz.
Bu gibi gelişmelerin mimarını bizden önce teşhiste çok tecrübeli olan Batı, Türkiye çizgisini izledi. Dünyanın en tanınmış politika dergisi, Erdoğan’ı kapak yaptı. Ardından ABD Dışişleri Bakanı Hillary Clinton, Suriye konusunda Türkiye’nin baş çektiğini ve bundan sonra da aynı şekilde devam etmesi gerektiğini söyledi. Bütün dünya dinledi.
ABD Dışişleri Bakanı, Başkan adına konuşur. Fiilen Başkan’dan sonra devletin 2. şahsiyetidir. Zaten biz “dışişleri bakanı” diyoruz, resmî adı “Devlet Sekreteri”dir.
Bu suretle Türkiye, Suriye politikasında, birinci koltuğa oturdu. Arap Birliği’ni yanına aldı. İşlevsiz hâle gelmek üzere bulunan bu teşekkülü dünya politikasına dahil etti. İnanılmazı başardı. Amerika ve Avrupa Birliği de yanımızdadır. Amerika ve Avrupa ile şahsiyetimize halel getirmeksizin, bilakis şahsiyetimizi vurgulayarak, eleştirilerimizi eksik etmeksizin, Başkan ve Şansölye gibi Batı dünyasının başını çeken birinci ve ikinci kişilerin yüzlerine karşı söyleyerek bu paralellik kuruldu. Zaten Batı medeniyeti, hür tenkide dayanır. Oluşturamayanları Batı, küçük görmüştür. Avrupa’da finans krizi de şüphesiz üzerimize fazla gelmekten alıkoymuştur. G-20 arasına sessiz sedasız girmek gibi çok büyük bir başarıyı gerçekleştiren Türkiye’nin ekonomide sağlam adımlarla ilerlemesi, bizi seçkin hâle getirdi.
Dünyanın 1. devleti ile mesele çıkarmak, geri zekâlı devlet adamlarının harcıdır. 1. devleti yanına almak ise, bütün kapıları açık tutar. Türkiye’nin, azametine rağmen çok problemi bulunan Atlantik’ten Pasifik’e uzanan İslâm dünyasında prestiji, Batı nezdinde vazgeçilmezliğimizi sağlayan diğer bir faktördür.
Bir askerî müdahaleye hâcet kalmadan, Suriye’deki tamamen çağ dışı rejimin sona ermesi bekleniyor.