Allah Teâlâ'ya ibâ¬det ederek temiz bir hayât içinde serpilip büyüyen genç. Gençlik yıllarını namazlı-niyazlı dindâr bir çizgide geçiren genç, nefsini ALLAH Teâlâ'nın emirlerine muhâlefetten korumuş, hevâ ve heveslerin, şehevî duyguların, gemlenmesi güç arzuların etkisine karşı koyup kulluğa sarılmıştır. Bu, ondaki derin Allah saygısının delilidir. Zira ALLAH Teâlâ'nın emirlerine sarılıp günahlardan kaçınmak büyük bir fazilettir. Hele bu, gençlik yıllarında gerçekleştirilmişse, her türlü takdirin üstündedir. Gençlerin nefislerine ve hevalarına en zor gelen şey emir altına girmedir. Gençler delikanlıdır. Kanı kaynar, nefisler ve hevalar gençleri bu yüzden ibadetlerden alı koymaya ve başı buyruk olmalarına sevk eder.

Kalbi mescidlere yani namaz vakitlerine bağlanmış olan namâzlı kimse. Kalbi sanki mescide asılmış kandil gibi, sürekli mescidle ilgili olan, mescidlere devamda kusur etmeyen, ALLAH Teâlâ'nın evi demek olan mescidleri ve oralarda bulunmayı seven kişi, mescidlerle ilgilenmek suretiyle Rabbine olan sevgisinde devamlılığını göstermiş demektir. Bunun karşılığı olarak da âhirette arşın gölgesinde barındırılacaktır. Bu sebeple mescidlere devam etmek, beş vakit namazı orada kılmayı adet edinmek, bir mü'min için hiç de küçümsenmeyecek bir ibadettir. Bu o kişinin her şeyiyle ALLAH Teâlâ'nın evine bağlılığını ve sevgisini gösterir. Ebû Saîd (R.A.)den rivâyete göre Resûlullah (S.A.V.) efendimiz şöyle buyurdu: ""Mescidlere devam etmeyi alışkanlık haline getiren bir adamı gördüğünüz zaman, onun gerçek mü'min olduğuna şahidlik ediniz. Çünkü ALLAH Teâlâ şöyle buyurur: ALLAH Teâlâ'nın mescitlerini ancak ALLAH Teâlâ'ya ve ahiret gününe iman eden, namazı dosdoğru kılan, zekâtı veren ve ALLAH Teâlâ'dan başkasından korkmayan kimseler imar eder, ma'mur kılar. İşte hidayete ermişlerden olmaları umulanlar bunlardır." (Tevbe sûresi:18, Tirmizi, İman:8; İbn-i Mâce, Mesacid:18)