Sivas davası, bir intikam malzemesine dönüştürüldü.
33 rakamının büyüsü davanın her safhasında kendini gösteriyor.
Hatta Başbağlar katliamında bile!
Başbağlar Sivas’ın yanında teferruat! Onlar zamanın dışındaydı! Ha vardılar, ha yok! Birileri geldi, silahlarıyla bu yokluğu tescil etti!
Hukuka ne? Adalet onlar için gerekmez ki!
Sivas öyle mi ya?
Sivas davasında herkes hukukçu, herkes adalet davacısı, herkes insan hakları savunucusu...
Hukukun zamanaşımı kuralının işlememesi için ne yapılması gerekirse yapılıyor. Halbuki dava çeşitli müdahalelerle bir biçime sokulmuş ve 33 idam verilmiş.
Kin ve intikam hissi doymak bilmedik bir hırsla savunuluyor.
Anlayacağınız zamana karşı yarış, düpedüz kin ve intikam yarışına dönüştürüldü.
“Sivas davası”nın gerçek anlamda görülmesi için kin ve intikam cephesi parmağını bile oynatmıyor.
“Sivas davası” gerçek anlamıyla ne zaman görülür? O karanlık arka plan ne zaman aydınlanır?
Konunun bütün tarafları işin içine katılarak!
Yaşasaydı en önce Aziz Nesin denilen müptezel ajitatör yargılanmalıydı. Yaşarken yazar geçinen bu tahrikçiye kimse toz kondurmadı. Onun tahrikatı olmasa Sivas’da böyle bir vukuat olur muydu?
Belki bunun olması için çalışanlar sadece yazarlığın yüz karası Aziz Nesin’e güvenmiyordu; başka araçları da vardı. Yani yine Madımak yakılacaktı... Çünkü hedeflenen bir şey vardı.
Bülent Arınç çok önemli bir noktaya temas ediyor: Bütün taraflar yargılansın!
O zamanın yaşayan aktörleri, bir bir hakim karşısına çıkarılsın. O hadiseler cereyan ederken olmayan “devlet”i temsil edenler yargılansın. Deliller bir de o gözle toplansın ve değerlendirilsin.
Sivas’ın üzerinden töhmet kaldırılsın.
Bu yapılabilir mi?
Türkiye dokunulmazların yargılandığını görmeye başladı.
Anlı şanlı generaller, darbeciler, 12 Eylülcüler ve nihayet 28 Şubatçılar... Bunlar hâkim karşısına çıkarılıyorsa, Sivas’ın olayları seyreden yöneticileri neden sorgulanmıyor?
Zamanaşımını bir dava için hukuk kitabından silmek isteyenlere gelince: Gerçekten müsterih misiniz? 33 kişi bu olayların gerçek müsebbibleri mi?
Eğer öyle olsa idi bile, onlar hakkında daha kindar düşünmemeniz gerekir diyecektim.
Oysa asıl müsebbipler ortada yok. Asıl müsebbiplerin ortaya çıkarılması için, adaletin gerçek manada tesisi için, zamanı aşan bir çaba göstermeniz gerekmez miydi?
Tutulanın, bulunanın her ne olursa olsun cezalandırılması ile yürek soğutmak, asla adalet talebi değildir!