FENERBAHÇE sezonun en tempolu, en başarılı futbolunu oynadı ve Trabzonspor karşısında çok kolay bir üç puan kazandı.
Trabzonspor'la ilgili sürekli vurguladığım bir teşhisim var: Santrfor Burak olursa, öne doğru oynayan ve birbirleri ile uyum kuramayan üç forvetin arkasında orta sahada Alanzinho görev yaparsa, kolay rakipler karşısında dahi oyuna sürekli hükmedebilmeleri mümkün değil. Bordo-mavililerin güçlü rakipler karşısında ise bu saha içi rahatsızlığı ciddi biçimde baş ağrıtıyor.
Fenerbahçe dün gece maça hızlı ve hırslı başladı. Takım halinde yardımlaşma ön plandaydı. Aynı Avni Aker'deki son maç gibi ilk yarı boyunca ayağa bol pas yaparak kontrolü elinde tuttular ve gole yakın ataklar yaptılar. İlk yarının tamamının Fenerbahçe lehine geçmesini rakip açısından analiz ettiğimizde; Trabzonspor dün geceki takım tertibinde oyuncuların yapısı itibariyle ne top rakipteyken sahaya yerleşebildi ne de top kendi kontrolündeyken sahaya yerleşebildi...
İkinci yarıda Şenol Güneş'in Serkan'ı Şampiyonlar Ligi'ndeki gibi orta sahaya alması ve ilk yarının Burak'la birlikte en pasif isimlerinden Olcan'ı çıkarması, takımın saha içindeki çok olumsuz görüntüsünü bir nebze olsun düzeltti. Ancak yaptıkları bir büyük hata sonucu ikinci golü yiyince, son 30 dakikada Fenerbahçe tekrar sahanın tek hakimi oldu ve de kalesinde tehlike yaşamadan, sürekli üçüncü golü arayarak 90 dakikayı rahat biçimde tamamladılar.

GÖKHAN GÖNÜL VE CRİSTİAN...
Bu arada Aykut Kocaman'ın hep eleştirdiğimiz 'belli oyunculara dokunmama' prensibinden vazgeçerek, kulübeye başta Semih olmak üzere şans tanıması, ilerisi için olumlu bir değişimdir. Dün takımdaki herkes görevini üst düzeyde yaptı, Gökhan Gönül uzun zaman sonra ilk defa bu kadar koştu, ama gecenin bir numarası iyi futbolunun yanında attığı güzel gol ve ikinci goldeki mükemmel asistiyle Cristian'dı.
Son olarak birkaç hata yapsa da hakem Bülent Yıldırım objektif ve iyi bir maç yönetti.