Bütün ilâhi dinlerde mevcut olan on emir arasında ana-babaya iyilik etmek de bulunmaktadır. On emir şunlardır:

1- Allah Teâlâ'dan başkasına ibadet etmeyeceksiniz, kulluk yapmayacaksınız.

2- Ana-babaya karşı en güzel ve en uygun şekilde davranacaksınız.

3- Akrabaya,

4- Yetimlere,

5- Miskinlere ihsanda bulunacaksınız.

6- Diğer insanlara güzel söz söylemeyi itiyad, alışkanlık edineceksiniz.

7- Namazı vakitlerinde dosdoğru kılacaksınız.

8- Zekâtı gerektiği gibi vereceksiniz.

9- Birbirinizin kanlarını haksız yere dökmeyeceksiniz.

10-Birbirinizi yurdunuzdan ve evinizden sürmeyeceksiniz.

Nisa sûresi, otuzaltıncı ayet-i kerimesinde de mü'minlere şu on görev verilmektedir.

"Allah Teâlâ'ya ibadet edin. O'na hiçbir şeyi ortak koşmayın. Anaya, babaya, ak¬rabaya, yetimlere, yoksullara, yakın komşuya, uzak komşuya, ya¬nınızdaki arkadaşa, yolda kalmışa ve ellerinizin sahib olduğu kö¬le, cariye, hizmetçi ve işçi gibi kimselere iyilik edin. Bunları yaparken mütevazı olun, güzel sözlü davranın. Çünkü muhakkak ALLAH Teâlâ, kendini beğenen ve daima böbürlenen, övünen kimseyi sevmez." buyurmaktadır.

Bu on görevden:

Birincisi: İnsana herşeyi esirgemeden vermiş olan Allah Teâlâ'ya ibadet etmek ve O'na hiçbir şeyi ortak koşmamak.

İkincisi: Anaya, babaya saygıda kusur etmemek ve onlara karşı evlatlık görevini yapmak. Evlatlık görevinin, kulluk görevinin hemen peşinden zikredilmesi üzerinde dikkatle düşünülmelidir. Üstelik bu sıranın daha birçok âyet-i kerime ve hadîs-i şeriflerde de gözetilmesi son derecede mânalıdır.

Üçüncüsü: Akrabayı koruyup gözetmek ve onlara iyi davranmak. Yukarıda sözünü ettiğimiz önem sırası burada da söz konusudur. Ana babadan sonra kendilerine karşı ahlâkî sorumluluk taşıdığımız kimseler akrabalardır. Tanımadığımız birine yaptığımız yardım bir iyilik sayıldığı hâlde, akrabaya yapılan yardım iki iyilik sayılmaktadır.

Dördüncüsü: Yetimlere sahip çıkmak. Kendilerini himâye eden yakınlarını kaybetmiş olan yetimlere kol kanat germek, onlara sahip çıkmak insânî bir görevdir.

Beşincisi: Fukaraya yardım etmek. Zaruri ihtiyaçlarını giderecek maddî imkâna sahip olmayanların sıkıntısını gidermek, bu imkâna sahip olanların ALLAH Teâlâ'ya şükran borcudur.