İstanbul'un köyleri, paşaları, kapıları ve tepeleri meşhurdur. Birçok semtin ismi bu kelimelerle oluşturulmuştur. Her biri tarihî geçmişe sahiptir.

Köyler:

Kadıköy, Bakırköy, Yeniköy, Vaniköy, Ataköy, Çekmeköy, Sefaköy, Erenköy, Küçükköy, Hasköy, Karaköy, Şenlikköy, Yeşilköy.

Paşalar:

Kocamustafapaşa, Kasımpaşa, Cerrahpaşa, Bayrampaşa, Haydarpaşa, Gaziosmanpaşa, Mahmutpaşa, Küçükmustafapaşa, Yusufpaşa, Gedikpaşa.

Kapılar:

Yenikapı, Topkapı, Edirnekapı, Silivrikapı, Mevlanakapı, Belgradkapı, Çatladıkapı, Bahçekapı, Ayakapı, Ahırkapı, Eğrikapı, Kumkapı, Azapkapı.

Tepeler:

Nakkaştepe, Seyrantepe, Maltepe, Pınartepe, Sancaktepe, Kartaltepe ve Kâğıttepe.

*

Aslında orası yüzlerce yıldır "Kâğıthâne" idi ama...

Birkaç senedir oraya Kâğıttepe diyenler var.

Kemal Bey, İstanbul Büyükşehir Belediye Başkanı adayı olduğunda öyle söylemişti.

Yapıştı kaldı.

Bazıları unutmak istemiyor o hatayı.

Kemal Bey'in habire kulaklarını çınlatıyorlar.

"Ben İstanbul'u Kadir Topbaş'dan çok daha iyi biliyorum" dedikten sonra hemen ardından söylemişti:

"Ben Nuhtepe'yi de biliyorum, Kâğıttepe'yi de biliyorum..."

*

En son geçen hafta Başbakan Erdoğan hatırlattı Kemal Bey'in o meşhur hatasını.

Hepi topu ufak bir dil sürçmesi.

Herkesin başına gelebilir.

Öyle söylemeseydi belki İstanbul Büyükşehir Belediye Başkanı şimdi Kemal Bey idi.

Kadere bak!

Belediye Başkanı olamadı ama CHP'ye Genel Başkan oldu.

Eğer o hatayı yapmayıp başkan seçilseydi, bugün bir başkası CHP'nin başındaydı.

Kim bilir kim...

*

Siyaset de er meydanı Kırkpınar gibi.

Alta düştüm diye üzülmeyeceksin, üste çıktım diye sevinmeyeceksin.

Bir seçimi kazanmayınca üzülmek de abes.

Başka bir seçimde daha iyi yere geçmek mümkün çünkü.

Kaç tane ciddi ölçekte örneği var bunun.

Turgut Özal vaktiyle MSP milletvekili seçilseydi, ANAP'ı kuramazdı.

Başbakan R. Tayyip Erdoğan için de aynı durum geçerli.

*

Kemal Bey'in o dil sürçmesi Kâğıthâne'yi Kâğıttepe yaptı fakat bununla kalmadı, aynı zamanda CHP Genel Başkanlığını getirdi.

Vaktiyle Barış Manço da "Yediden yetmişe" şeklindeki sözü değiştirmiş ve "7'den 77'ye" olarak kullanmıştı.

Esasen, hazırlayıp sunduğu televizyon programını çok kişinin seyretmesini hedeflemekten ibaretti o değişiklik.

70 yaşın üstündekilerin de seyrettiklerini, seyredebileceklerini ifade ediyordu.

Lakin bazılarının dilinde o şekilde kaldı.

*

Tıpkı "Kol kırılır yen içinde" sözünün sonuna bir "kalır" ekleyenler gibi.

O sözün aslı ilk dört kelimeden ibaret.

Yanlış hatırlamıyorsam, o da Tansu Hanım'ın hediyesi.