Eskisi kadar Ankara’ya yolum düşmüyor. Nihayet yol uğrattım. İlk karşılaştığım, Ankara’nın kıdemli büyükşehir belediye başkanının gülümseyen büyük afişleri oldu.
2023’e kadar projelerini bir televizyon yayınında anlatacakmış. (Çok merak uyandırıcı bir mevzu! Televizyonun reytingi patlamıştır umarım!)
Bu başkanın kaçıncı dönemi?
Üç mü, dört mü? Kendisi de unutmuştur. Çünkü maaşallah ilk günkü gibi hizmet aşkı ile yanıyor!
Başbakan üç dönemde ısrar etmiyor mu?
Önce kendisi için. Sonra da partisinin üç dönemi doldurmuş vekilleri için. İçlerinde partinin kurucuları, öndegelenleri de var elbette.
Yani bir sonraki seçimde, partinin kadrosu bir hayli yenilenecek. Bu belediyeleri dışarıda bırakan bir tavır mı? Öyle olmadığı söyleniyor. Ya Ankara Büyükşehir başkanının bu geleceğe yönelik proje açıklamaları ne anlama geliyor?
Efendim, bir hayırhah düşünüyoruz! Hüsnüzan gösteriyoruz! “Bizden sonrakiler uygulasınlar! Parlak fikirlerimizden müstefid olsunlar” demek istiyor başkan.
Büyük başkandan da bu beklenir! Onun veda ederken bile Ankara’yı, ülkeyi ve hatta partisini düşüneceğinden şüphe edilmez.
Ankaralı dostlarım nedense böyle düşünmüyorlar; anlayacağınız sûîzan gösteriyorlar. İstanbul’dan geldiğim için benimle metro muhabbetine başladılar. Hani Kartal-Kadıköy hattı açıldı ya. Çok hızlı yapıldı, hızı da fazla bir metro hattı kazandı İstanbul.
İstanbul metroya Ankara’dan sonra başladı, Ankara’yı fersah fersah geçti. Birim maliyette de Ankara’nın gerisindeymiş. Yani daha ucuza mal ediyormuş.
Bir İstanbul’u düşünün, bir de Ankara’yı. İstanbul arızalı bir şehir. Dağ, tepe, dere, deniz...Ve elbette tarih...Ankara nisbeten düzlük. Buna rağmen maliyet Ankara’da yüksek.
Ankaralılar buna bir türlü mâna vermiyorlar. (Elbette vardır bir sebebi!)
Ankara’nın yeni metro hatları, yılan hattına (afedersiniz, hikâyesine diyecektim) döndü! Büyükşehir gereken zaman içinde bitiremedi. Bundan önceki seçimde bitmemiş metro hatlarında seçmenler gezdirildi. Seçimden sonra bitireceğiz havasında.
Aradan bu kadar zaman geçti, yeni seçim kapıya dayandı, ne biten var ne giden!
Büyük paralar harcandı. Doğru bir tesbit mi bilmiyorum, “bu para ile İstanbul bu hatları bitirir, yeni hatlara başlardı” deniliyor.
Ankaralıların yorumu, büyükşehirin büyük başkanının spor merakının bu sonucu doğurduğu yönünde.
Yanlış anlaşılmasın! (Hemen Ankaraspor, Ankaragücü ve hatta Berlin’den alınan spor klübü muhabbetlerine başlamayalım, ayıp oluyor.)
Yani Ankaralıların sıhhatlerini korumaları için spora, bilhassa yürüyüşe ihtiyacı var.
Yeni metro hatları bitse, Ankara halkı daha az yürüyecek, daha az otobüslerde ayakta duracak ve hatta minibüslerde daha az sıkışacak. Bu elbette halk sağlığı bakımından büyük tehlike. Obezite kapımızı çoktan çaldı. Mücadele şart.
Ankara henüz obez bir şehir değilmiş.
“Yatıp kalkıp büyükşehir başkanımıza dua edelim”, diyor Ankaralılar.
Anlayacağınız, metro inşaatlarının bitmesini beklemiyor ve umursamıyorlar.
İş belediye de kalsa idi, Ankara sağlıklı şehir olmaya devam edecekti. Fakat işe bakın ki, Ulaştırma Bakanlığı inşaatı üstlenmiş. Baktım birçok yerde ciddi faaliyet var.
Ankaralılar, sağlıklarını bu denli düşünen bir başkanı bir daha seçerek vefa borçlarını ödemekten kaçınmazlar elbette!