İsterse banka hesabında trilyonlar olsun… Sen bir fakirsin…

İsterse yüzlerce çalışan elemanların olsun…

İsterse yüzlerce kat apartmanların olsun…

Sen rabbine her an muhtaç bir fakirsin…

Ey kendini zengin zanneden okuyucu!

Vallahi sen bir fakirsin… Hem de tepeden tırnağa bir fakir… Sakın ola sana emanet edilen malları kendinin sanma… O sadece imtihan olman için sana emaneten verilmiş birer para ya da mallardır…

Kendini zengin sanıp da fakirleri küçümseme… Bir fakir diğer bir fakiri nasıl küçümser? Küçümsenmesi gereken biri varsa o da sensin… Çünkü senin sorumluluğun malı az olan fakirden daha çok…

Sakın ola da elinin altında çalışanları fakirlikleri dolayısıyla sana muhtaç olduklarını sanma… Sen de rabbine muhtaç bir fakirsin elemanların da rabbine muhtaç bir fakir…

Ey gençliğini dünya malıyla takas yapan fakir!

Ey gençliğini beton yığınlarıyla takas yapan fakir!

Malının seni bu dünyada seni ebedi kılacağını zannediyorsan vallahi aldanıyorsun… Nice zengin fakirler toprağa fakir olarak gömüldüler…

Bu dünya seninle dalga geçiyor… Az bir mutluluğa kaliteli zamanını çalıyor… Seni ibadetlerden alıkoymak için neredeyse elinden geleni ardına koymuyor… Dünyayı canlı bir düşman olarak algılarsan kiminle savaştığını görürsün…

Sevgili fakir okuyucu…

Sen bir fakirsin

senin baban da fakir…

bunu asla unutma…