Ne oldu aslında? İsrail tarihinde ilk defa özür diledi!
Bu önemli mi? Hayır “önemli” değil, yani “mühim” değil; “ehemm”!
Yani çok önemli!
Bugüne kadar İsrail her haltı yer, yanına kâr kalırdı.
Kimin sâyesinde? Amerika’nın, yani ABD’nin. Dünki tarihî özürü küçültmek, önemsizleştirmek için muhalefet varakpareleri, böyle başlıklar attılar: “ABD özür diletti!”
Ama siz düne kadar, başka ağız kullanmıyor muydunuz?
“Amerika her zamanki gibi İsrail’in yanında saf tutar, İsrail de asla ve kat’a özür dilemez!”
“Tayyip bu sefer hayatının hatasını işledi!”
Bu ilk ne zaman dile getirildi? Meşhur “van minit” hadisesinde!
Bizim İsrail muhipleri, siyonizmin attığı kemiklerden beslenenler hep bir ağızdan “şimdi bittin Tayyip” dediler, kadehlerini kaldırdılar.
İsrail’e onun bir üst yöneticisine karşı doğrudan söz söyleyen bir İslâm ülkesi lideri…
O bitmiştir! Kesin olarak sonu gelmiştir! Şerefe! Mutlu günler yakın!
Bakın yakın tarihe. Bitmeyeni var mı?
Yavşaklar hemen kağnı gölgesine yatıp, İsrail’in Tayyip’i nasıl bitireceğini görüntülemek için beklemeye başladılar.
Türkiye’nin başbakanı bir Osmanlı gibi dik durdu. Abdülhamid nasıl Siyonizm Kongresi’nin reisine bir asır önce rest çektiyse, o da öyle yaptı. “Devlette devamlılık esastır!”
Osmanlı Devleti’nin ismen bile var olduğu zamanda Filistin’e Yahudi yerleşimci gelemedi. Ne zaman ki İngiliz işgali başladı, göç de başladı. Ne zaman ki Osmanlı devleti yıkıldı, göç hızlandı. Tabiî ki İsrail devleti birden kurulamazdı. Çünkü bu topraklarda tarihen hak sahibi olan Osmanlı idi.
Önce onun yıkılması lazımdı. Yıkıldı!
Yerine kurulan devletin de bu devletin mirasçısı olmadığını apaçık ilân etmesi lâzımdı, TC’nin siyaseti de bundan ibaretti!
Devlet Osmanlının borçlarını ödedi, fakat alacaklarından vaz geçti!
Sonra İsrail kuruldu. Onu ilk tanıyan TC oldu. Neden? Sultan Abdülhamid’in restinin özrünü TC’ye dilettiler! Türkiye İsrail’i tanımasaydı, onun meşruiyeti bir değil iki defa tartışılırdı.
Muhalefet özre, patronları açısından baktı. Bu arada “milliyetçilik” satan gazetenin bakışı patronu apaçık ele veriyordu.
Evet adamlar “mililyetçi”, hem de sapına kadar. Fakat İran milliyetçisi!
Tarihi özre attıkları manşete bakın: “Amerika’dan İran’a kuşatma!”
Bu kadar da “sahibinin sesi” olunmazki!
Onlar Esed’in gitmesinden korkuyorlar, onlar İran’ın Kürt kartını elinden düşürmesinden ürküyorlar! Türkiye’nin çıkarlarını değil, Suriye diktatörünün çıkarını, şii milliyetçisi İran yönetiminin menfaatlerini önemli görüyorlar!