Anneler günü zor bir gün
Benim bu ticari günler konusundaki tavrımı bilirsiniz.. Serbest piyasa ekonomisi çerçevesinde her türlü alışverişi desteklerim. Ama Türkiye gibi gelişmekte olan ülkelerde pazar yaratma gayretiyle ihraç edilen günlere gıcığım.. Bunu da her fırsatta söylüyorum.. Sevdiğiniz birine onu sevdiğiniz için hediye almak istiyorsanız, alın.. “bilmem ne günü geldi” diye panikle oraya buraya saldırmayın.. Hediye vermekle, almakla, reddetmenin ne kadar yanlış olduğu ile ilgili hadis-i şerifleri tek tek yazsam yerim yetmez.. Ama bu hediyeleşmeyi bir yarışa da dönüştürmemek lazım..
ANNELER GÜNÜ NEREDEN ÇIKTI?
Bugün anneler günü.. Zor bir gün.. Diğer hiçbir ticari gün ile ilgili yaptığım analizi bugün yapamam.. Oysa temel mantık olarak sevgililer gününden hiçbir farkı yok. Dünyaya Amerika’dan yayıldığı söylenir.. Anna Marie Jarvis’in 1908’de kaybettiği kendi annesi için başlattığı bir etkinliğin ABD Kongresi’nden geçerek “anneler günü” olarak tespit edildiğini biliyoruz. Demek ki aşağı-yukarı 100 yıllık bir etkinlik ve kaynağı ABD.. Öyle mi? E elbette değil. Anneler gününde aslında Antik Yunan’dan beri insanlar, Yunan mitolojisindeki pek çok tanrı ve tanrıçanın annesi olarak kabul edilen Rhea’yı anarlar.. Antik Roma’da ise ilkbahar festivalleri kapsamında ana tanrıça Kibele onuruna anneler günü kutlanırdı.. Neresinden bakarsanız bakın bizim için sakat bir durum.. Ama başta söyledim ya.. Anneler günü bu ya hu.. İtiraz da edemiyor ki insan..
NEDEN ZOR BİR GÜN?
Az önce anneler günü için “zor” bir gün dedim ya.. Gelelim o zorluğa.. Annesi ebediyete intikal etmiş tüm okurlarımın anneleri için Rabbim mekanlarını cennet eylesin.. Başbakanımız Erdoğan’ın annesi Tenzile Hanım’a ne kadar düşkün olduğunu hatırlarsınız.. Nasıl zor olmasın şimdi bugün?.. Herkes anneciğinin ellerinden öperken Başbakanım, Hakk’a yürüyen anneciğini hatırlayacak ve gözyaşı dökecek yine.. O hiç değilse anne-oğul sevgisini tattı. Terlediğinde sırtına havlusunu koyan bir annesi oldu.. İlahi son bu dünyada ayırdıysa da onları, bir ömrü birlikte yaşadılar. Peki ya annesinden ayrı büyümek zorunda kalan evlatlarımız?.. Yurtlarda ya da akrabalarının yanında yaşayan yavrularımız?.. Onların anneler günü ne olacak? Peki ya evlatlarını şehit vermiş, kazada kaybetmiş, yıllarca ten kokulu gömleğine sarılarak uyuyan cefalı annelerimin anneler günü? Eşinin annesine el öpmeye giden bir kardeşimin kendi annesine mezarlık ziyareti yapması zor değil mi?
ALDIRMAYIN BANA SİZ
Ben anlatıyorum bu ithal malı günler bize bir numara büyük diye ama ifade edemiyorum bir türlü.. Nasıl karşı çıkarım anneler gününe? Siz bu yazıyı okurken ya kayınvalidemin elini öpüyor olacağım, ya annemin ya da yavrularımın annesi eşimin... Kulak asmayın siz bana.. Biraz empati yapmam lazımdı, onu yaptım.. Gidin sarılın annenize, güzel bir pazar günü geçirin birlikte. Kalın sağlıcakla.