Rasulullah’a bir kişi bir toplumu sever fakat her yönüyle onların seviyesine erişemezse böyle biri hakkında ne buyuruyorsunuz diye soruldu da Peygamber (sallallahu aleyhi vesellem) : “Kişi sevdiğiyle beraberdir”, cevabını verdi.

Ebu Hureyre (Allah Ondan razı olsun)'dan rivayet edildiğine göre Rasulullah (sallallahu aleyhi vesellem) şöyle buyurdu: “Kişi, dostunun dini yani hayat tarzı ve yaşantısı üzeredir. O halde kişi dost edineceği kimseye dikkat etsin.”[1]

Ebu Musa el Eş’arî (Allah Ondan razı olsun)'dan rivayet edildiğine göre Rasulullah (sallallahu aleyhi vesellem) şöyle buyurdu: “Kişi sevdiğiyle beraberdir.”[2]

Açıklama:

Bu üç hadisi okuduğumda yüzüme bir neşe geldi… Bu ne güzel bir müjde! Bu ne güzel bir kolaylık! Cennete girmenin belki de en kolay yolu…

Yeter ki doğru kimseleri sev… Yeter ki sevgide hata yapma… Ondan sonra al eline bir cennet anahtarı ve sevdiklerinin yanında soluğu al…

Cennet yolu bu kadar kolay mı olmalı? Diye insanın aklına ister istemez bir soru geliyor… Kişi neden sevdikleriyle beraberdir?

Düşünüyorum…

Bir insan kendi inancının paralelinde olan kişileri sever ve hep onlarla birlikte olmak ister… Kötü insanlar kötü insanlarla birlikte olmaktan zevk alırlarken salihler de salihlerle beraber olmaktan mutluluk duyarlar…

Ve bir insan aynı görüşte olan kişiler kendisinden daha takvalı ise onu daha çok sever… Bu bilinen bir şey.

Ve insan sevdiği kimselerin ilminden, konuşmasından ve ahlakından etkilenerek Allah katındaki derecesini yükseltmiş olur…