İslam Coğrafyası kan gölü, ateş deryası. Bu “kirli kavga”nın ardında bazı “ittifaklar” var; ancak bunlar, bütün İslam Coğrafyasının “küresel şer odakları” tarafından talan edilmesine, müslümanların birlik ve beraberliğinin parçalanmasına yol açıyor. Şöyle ki:

Afganistan’da “Sünni Afgan müca-hidleri”ne karşı Türkiye, İran ve ABD ittifak halinde. Selefiler sebebiyle Suudi Arabistan bu ittifaka karşı. ABD ile ittifak içindeki Pakistan ABD’nin savaştığı mücahidleri destekliyor. Keşmir’de Pakistan’ı destekleyen Türkiye, Afganistan’da Pakistan’a karşı. ABD, Afganlılara karşı yararlandığı Pakistan’ı Keşmir’de yalnız bırakıyor.
Irak’ta ABD ile “Şii egemenliği” konusunda ittifak sağlayan İran, “Kürt ayrılmacılığı”nda ABD’ye karşı. Afganistan’da İran ve ABD ile müttefik olan Türkiye, Irak’ta İran ve ABD ile çatışıyor; Şii hakimiyetine karşı, ancak Sünnilere tarafsız. Körfez ülkeleri Irak’ta ABD ile karşı saflarda, ama aralarındaki askeri ve ekonomik işbirliği sürüyor. İran’da ABD’ye karşı Şiilerin yanında olan Türkiye, Irak’ta ABD’nin desteklediği Şiilere karşı; ama ABD’nin yanında Kürtleri destekliyor; ancak Türkiye’de Kürtlerle savaş halinde. Türkiye’de Türklerle, Irak’ta Araplar ve Şiilerle savaş halinde olan Kürtler ise İran’da Şiilerle ittifak halinde. İran, kendi ülkesinde ve Suriye’de karşı safta yer aldığı ABD ile aynı safta duran Kürtlerle kendi ülkesinde savaşıp Irak’ta karşı çıkarken, Türkiye ve Suriye’de destekliyor. Irak’ta İsrail Kürtlerle ittifak halinde, ama Kürtlerle ikisi de işbirliği içindeki Türkiye İsrail ile karşı cephede.
Suriye’de Şiilerle Sünni Kürtler, Sünni Araplara karşı müttefik. Türkiye Sünni Arapların yanında Şiilere karşı, ama Kürtlere karşı olsa da tarafsız. Sünni Araplar Türkiye ile ittifak halindeyken, Türkiye’nin tarafsız kaldığı Kürtlerle savaş halinde. ABD Suriye’de Şiilere karşı Sünnilerden yana, ama Şiilerle müttefik olan Kürtlerden de yana. Türkiye, tarafsız davrandığı Kürtlere esasta karşı, ama taraftar olan ABD ile işbirliği içinde. Türkiye ile İran Suriye konusunda karşı safta. Ancak İran, düşman gördüğü İsrail ile Suriye konusunda aynı tarafta. Suriye’de İran’la işbirliği yapan İsrail, İran’ın düşmanı olan ABD’nin en sadık müttefiki. ABD hem İran’a karşı, hem de İran’la Suriye yakınlaşması içindeki İsrail ile en samimi dost; ama Suriye’de karşı saflarda duruyorlar. ABD, aralarında husumet olan İsrail ve Türkiye ile müttefik. ABD, Suriye’de Şiilere karşı Sünnilerin yanında iken, Sünniler içindeki “cihadi gruplar”a karşı; bu bakımdan Şiilere karşı müttefik olan Suudi Arabistan ile ABD, Suriye’de Selefi-Cihadi grupları destekleyen müttefiki Suudi Arabistan ile karşı safta. Afganistan’da Selefilere ve Suudi Arabistan’a karşı ABD’nin yanında olan Türkiye, Suriye’de ABD’ye karşı Selefilerin ve Suudi Arabistan’ın yanında. Körfez ülkeleri Suriye’de Şii yönetimine karşı ABD ile müttefik, ama ABD’nin karşısında Selefi-Cihadi grupların yanında.
Mısır’da Türkiye İhvan-ı Müslimin’i desteklerken, Suriye’deki müttefikleri olan ABD, Suudi Arabistan, Kuveyt, BAE ve diğerleri darbeci Sisi’nin yanında. İlginç olan, Afganistan’da ve Irak’ta Sünnilere karşı müttefik, Suriye’de Şiiler sebebiyle düşman olan İran ve ABD, Mısır’da Sisi’ye taraftar olmada tekrar müttefik. İran’a Suriye, Irak ve Afganistan’da düşman olan Suudi Arabistan ve diğer körfez ülkeleri, Mısır’da dost. Türkiye ise, Mısır’da bütün müttefiklerinin karşısında yer alıyor. Daha da ilginci, Mısır üzerinde Arap ülkeleriyle İsrail de ittifak halinde. Mesela Filistin’de düşman olan Arap ülkeleri, Mısır’da İsrail ile aynı safta Sünnilere karşı darbeci ve din düşmanı cuntaya destek veriyor. Suudi Arabistan, her yerde karşı çıktığı Şiilerle ve Siyonistlerle Mısır’da ittifak halinde.
Filistin’de ise Türkiye, ABD-İsrail ittifakına karşı duruyor. Mısır’da ABD-İsrail ortaklığına destek veren Suudi Arabistan ve körfez ülkeleri, Filistin’de bu ittifakın karşısında. Mısır’da İsrail ve Suudi Arabistan ile ittifak, Türkiye ile ihtilaf halindeki İran, Suriye ve Irak’ta çatıştığı Türkiye ile Filistin’de ittifak halinde.
Bütün bunları bir arada değerlendirdiğimizde ortaya çıkan manzara şu: Bu kirli ve girift ittifaklar sisteminden iki taraf kârlı çıkıyor: Şiiler ve Siyonistler... Her yerde ölen ve ezilen, kaybeden ise sadece Sünniler ve özellikle de bu coğrafyadaki bütün İslami hareketlere öncülük ve örneklik etmiş olan İhvan-ı Müslimin. Yani bu kirli ittifakların tümünü birden ele aldığımızda, Siyonistler, ABD, Batı ve Süni karşıtı akımların kazançlı çıktığını; sadece Ehl-i Sünnet müslümanların kaybettiğini; özel olarak da HAMAS ve İhvan-ı Müslimin’in imha edilmek üzere olduğunu görüyoruz.
Daha da ötesine baktığımızda; ABD ve Avrupa aslında Siyonist sermayenin kontrolünde olduğundan, Mısır ve diğer bölgelerde de Arap diktatörler Sünni özgürlük hareketlerine karşı çıktığından, bütün bunların hülâsası; tüm dengeler İsrail’in varlığına, Siyonist sermayenin hegemonyasının devamına ve yahudilerin çıkarlarının tıkır tıkır işlemesine varıp dayanıyor.
Ee, peki niye sadece müslümanların kanı akıyor?
Madem kanımız akıyor, bari Siyonizme ve Ehl-i Sünnet dışı akımlara hizmet için değil, İslam’ın hakimiyeti için aksın! Yani iki kelimeye varıp dayanıyoruz: Vahdet ve Cihad!..